Ps 22,26-32

KSIĘGA PIERWSZA
PSALM 22(21)*
Męka Mesjasza i jej owoce
26 Dzięki Tobie moja pieśń pochwalna płynie w wielkim zgromadzeniu.
Śluby me wypełnię wobec bojących się Jego*.
27 Ubodzy* będą jedli i nasycą się,
chwalić będą Pana ci, którzy Go szukają.
«Niech serca ich żyją na wieki»*.

28 * Przypomną sobie i wrócą
do Pana wszystkie krańce ziemi;
i oddadzą Mu pokłon
wszystkie szczepy pogańskie,
29 bo władza królewska należy do Pana
i On panuje nad narodami.
30 * Tylko Jemu oddadzą pokłon wszyscy, co śpią w ziemi,
przed Nim zegną się wszyscy, którzy w proch zstępują.
A moja dusza będzie żyła dla Niego,
31 potomstwo moje Jemu będzie służyć,
opowie o Panu pokoleniu przyszłemu,
32 a sprawiedliwość Jego ogłoszą ludowi, który się narodzi:
«Pan to uczynił».



Przypisy

22,1 - Ps 22 Indywidualna lamentacja, przechodząca w drugiej części w pieśń dziękczynną o charakterze hymnodycznym. Psalm ten (w. 2) przytaczają Mt 27,46; Mk 15,34 jako słowa Jezusa konającego na krzyżu. Opis męki Psalmisty przypomina pewne motywy z pieśni Sługi Jahwe (Iz 52,13-53,12), jak wiadomo, indywidualne i zbiorowe (naród izraelski cierpiący w niewoli babilońskiej).
22,26 - Por. Ps 50[49],14; Ps 61[60],9; Ps 66[65],13; Ps 116,14.18 (= Ps 115,5.9).
22,27 - "Ubodzy" cieszą się specjalną opieką jako ludzie pozbawieni wszelkich gwarancji ludzkich i całkowicie oddani Bogu (por. So 3,12). "Niech... wieki" - zaproszenie do uczty ofiarnej (por. Kpł 7,15; Pwt 14,29).
22,28 - Por. Iz 2,2n; Iz 60,3; Ab 21; Za 8,22; Za 14,16.
22,30 - (Ps 22,30-32) - Tekst popr. Hołd będą składać Panu także zmarli, choć niektóre inne psalmy (Ps 6,6; Ps 88[87],11-13) powątpiewają o tym. Prawdopodobnie chodzi tutaj o eschatologiczną nadzieję zmartwychwstania, podobnie jak w Dn 12,2.