Ps 32[31],1-5

KSIĘGA PIERWSZA
PSALM 32(31)*
Szczęście płynące z odpuszczenia win
1 Dawidowy. Pieśń pouczająca.
Szczęśliwy* ten, komu została odpuszczona nieprawość,
którego grzech został puszczony w niepamięć.
2 Szczęśliwy człowiek,
któremu Pan nie poczytuje winy,
w którego duszy nie kryje się podstęp.

3 Póki milczałem, schnęły kości moje,
wśród codziennych mych jęków.
4 Bo dniem i nocą ciążyła
nade mną Twa ręka,
język mój ustawał*
jak w letnich upałach.
5 Grzech mój wyznałem Tobie
i nie ukryłem mej winy.
Rzekłem: «Wyznaję nieprawość moją wobec Pana»,
a Tyś darował winę mego grzechu*.




Przypisy

32,1 - Ps 32 Indywidualny psalm dziękczynny o charakterze mądrościowym. Pochodzenie późne. Cyt. W Rz 4,7.
32,1 - Por. Ps 1,1.
32,4 - Tekst skażony, tłum. przypuszczalne.
32,5 - Por. Prz 28,13; 1 J 1,8n.