Ps 36,1-41,14
Przypisy
36,1 - Ps 36 Psalm mądrościowy o motywach indywidualnej lamentacji.36,2 - Podobnie jak Bóg w sercu człowieka dobrego, przewrotność (rozumiana niemal osobowo) mówi do grzesznika, zachęcając do złego postępowania. Inni popr.: "Miła jest dla bezbożnego nieprawość" (por. Hi 20,12).
36,3 - Tłum. w pierwszej części w. przypuszczalne.
36,5 - Por. Ps 4,5; Mi 2,1.
36,8 - Tekst poprawiony. Aluzja do świątyni.
36,9 - Aluzja do obfitych ofiar w świątyni (Iz 43,24) i ogólnego dostatku (Jr 31,14). O potokach zob. Ps 46[45],5; Rdz 2,10; Ez 47,1-12; Jl 4,18; Za 14,8.
36,10 - Bóg jest źródłem życia (J 2,13). Ze światłości objawiającego się Boga płynie dla człowieka światło, tj. życie i zbawienie (por. Ps 49[48],20; Hi 3,16; Jr 13,16). W NT por. Ap 21,23n; Ap 22,5.
37,1 - Ps 37 Mądrościowa antologia charakterystycznych przykładów postępowania ludzi sprawiedliwych i grzesznych; budowa alfabetyczna.
37,1 - Ponieważ powodzi im się na pozór dobrze: w. 7 (por. Prz 24,19).
37,2 - Por. Hi 14,2; Iz 40,6-7.
37,3 - Chodzi o Ziemię Obietnic, ojczyznę Izraela, która zapowiada ojczyznę niebieską eschatologicznego ludu Bożego.
37,9 - "Ziemia" jako podstawa do życia i zbawcze dziedzictwo Boże. Tę częstą w psalmie (w. 9.11.22.29.34) obietnicę podjął Chrystus w Kazaniu na górze (Mt 5,5) jako błogosławieństwo dla cichych (w w. 11 "pokorni" stanowią tę samą kategorię ludzi).
37,11 - Por. Prz 2,21; Mt 5,5.
37,13 - Por. przypis do Ps 2,4.
37,15 - Często powtarza się w Ps myśl: zło czynione przez grzesznika obraca się przeciw niemu.
37,20 - Stych różnie tłumaczony.
37,22 - Hebr.: "przez Niego", co inni odnoszą do "sprawiedliwego" z wiersza 21.
37,24 - Nawet w trudnych sytuacjach życia Bóg pospieszy mu z pomocą.
37,26 - Będzie zażywał takiej pomyślności, że inni będą ją wskazywać jako przykład błogosławieństwa Bożego.
37,27 - W ziemi Pana (por. w. 29 oraz przypis do w. 9).
37,35 - Zob. przypis do Ps 29[28],5.
37,37 - "Prawości" - tekst popr. wg. przekł. staroż.; hebr.: "uczciwego - prawemu"; "pomyślność" - inni tłum.: "przyszłość" lub "potomstwo".
38,1 - Ps 38 Indywidualna lamentacja o charakterze pokutnym.
38,2 - Ujemna ocena Boża grzesznego postępowania człowieka.
38,4 - Zob. przypis do Ps 35[34],10.
38,6 - Grzech przedstawiony jest w psalmach często jako ciężka choroba, np. trąd o odrażających objawach zewnętrznych. Powoduje on opisaną w następnych wierszach ruinę całego organizmu (por. Iz 1,6).
38,9 - Inni popr.: "ryczę jak lwica".
38,12 - Por. Ps 88[87],9.19; Hi 19,14-15; Jr 12,6; Jr 20,10.
38,14 - Por. Iz 53,7.
38,20 - Tzn. dla uzasadnienia swej nienawiści zmyślają oszczerstwa.
39,1 - Ps 39 Indywidualna lamentacja.
39,1 - Wybitny lewita, który (1 Krn 9,16) za czasów Dawida sprawował nadzór nad instrumentami muzycznymi (1 Krn 16,41n) i wykonywał utwory muzyczne (1 Krn 25,1.6; 2 Krn 5,12) wraz z Asafem i Hemanem.
39,4 - Por. Jr 20,9.
39,6 - Refleksje zbliżone do Księgi Koheleta (np. Koh 2,26 i in.); zob. także Ps 102[101],12; Ps 144[143],4. Refleksje zbliżone do Hi 7,6-10; Koh 2,26.
39,11 - Por. Ps 32[31],4. Bóg zsyła ciężkie kary za grzechy.
39,13 - Naród Boży jest gościem w Jego dziedzictwie (por. Ps 119[118],19; Kpł 25,23; 1 Krn 29,15; Hbr 11,13).
39,14 - Pan "patrzy" na człowieka, zarówno by go karać (jak tutaj), jak też by go wybawić z cierpienia (np. Ps 25[24],18 i in.).
40,1 - Ps 40 Hymn dziękczynny z dodaną przy końcu indywidualną lamentacją (w. 13-18), która jest powtórzeniem Ps 70[69],1-6.
40,3 - "Dół zagłady", "kałuża" i "błoto" - to synonimiczne obrazy podziemnego świata zmarłych - sfery śmierci (por. Ps 69[68],3.15). Bóg uratował Psalmistę od niebezpieczeństwa śmierci (por. Jr 38,6-13).
40,5 - Por. Ps 1,1-2; Ps 34[33],9; Ps 17,5-7.
40,7 - Podobnie jak prorocy Psalmista nie odrzuca ofiar i ich wartości (por. Ps 54[53],8), lecz żąda przede wszystkim posłuszeństwa wobec Pana i Jego słowa (por. Ps 50[49],8-14; Ps 51[50],18n; 1 Sm 15,22; Iz 1,11-13; Jr 6,20; Jr 7,22; Oz 6,6; Am 5,22; Mi 6,8). Najważniejsza jest należyta postawa religijno-moralna, którą ofiary mają wyrażać. W tym celu Pan otworzył (dosł.: "przekopał") Psalmiście uszy (por. Iz 50,5). Hbr 10,5-7 wkłada słowa ww. 7-10 w usta Chrystusa przychodzącego na świat. Brzmienie tekstu jest nieco różne w Hbr niż tutaj wg hebr.
40,9 - Por. zapowiedź Nowego Przymierza w Jr 31,33.
40,13 - (Ps 40,13-18) - stanowi z niewielkimi zmianami powtórzenie Ps 70.
40,16 - Ciesząc się z jego nieszczęścia (por. Ps 35[34],25).
40,17 - Por. Ps 35[34],27.
41,1 - Ps 41 Pieśń dziękczynna, opowiadająca o przeciwnościach, z których Bóg wybawił Psalmistę.
41,2 - Dodane wg przekł. staroż.
41,4 - Także w czasie choroby Pan będzie się nim opiekował i zmieni jego niemoc w zdrowie. Psalmista daje wyraz rozpowszechnionemu w Piśmie św. przeświadczeniu, że choroba jest następstwem grzechu (w. 5).
41,9 - Być może chodzi tu nawet o złorzeczenie pod adresem chorego. Stych różnie popr.
41,10 - Wspólnota posiłku, szczególnie rytualnego, wytwarzała specjalną więź przyjaźni. Także i ten przyjaciel zwrócił się przeciw nieszczęśliwemu (tłum. ostatnich słów w. przypuszczalne). Por. cytat w J 13,18.
41,14 - Wiersz ten stanowi ogólne zakończenie zbioru "Dawidowego" psalmów; podwójne "amen" pochodzi z użytku liturgicznego.
Powiązane utwory
Wierzymy w Ciebie, Chryste Gizela Skop - Wj 15,11; Ps 36[35],10; 1 J 1,9; Ps 34[33],6; 2 Tm 1,10; J 8,12; 1 P 2,9
Exsultate Deo - 1-głosowyOs justi Anton Bruckner - Ps 37[36],30
Zobacz psalm
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150