Ps 83,1-89,53
Przypisy
83,1 - Ps 83 Lamentacja zbiorowa narodu izraelskiego.83,7 - Dziesięciu tradycyjnych wrogów Izraela. O Izmaelitach zob. Rdz 25,13-18, o Hagrytach - Rdz 16; 1 Krn 5,10.19n; 1 Krn 11,38. Moabici i Ammonici (podobnie jak Edomici szczególnie nieprzyjaźni sąsiedzi) przedstawieni są pogardliwie w etiologicznym opowiadaniu Rdz 19,30-38 (zob. przypis) jako synowie Lota (w. 9), zrodzeni z kazirodztwa. Gebalici, szczep arabski, zamieszkiwali wzgórza na południe od Morza Martwego. Amalekici prowadzili życie wędrowne na pustyni między Półwyspem Synajskim a płd.-zach. Palestyną i byli spokrewnieni z Edomitami (Rdz 36,12; Pwt 25,17nn; Wj 17,8-16). Jako ostatni wymienieni są mieszkający nad brzegiem morza Filistyni, Fenicjanie, a nawet wielkie imperium mezopotamskie - Asyryjczycy.
83,10 - Zwycięstwo Izraelitów pod dowództwem Baraka i Debory w pobliżu góry Tabor (Sdz 4,12-22). O klęsce Jabina, króla Chasor, zob. Sdz 4,2.23-24.
83,11 - Inni popr.: "jak z Madianitami, którzy polegli pod En Charod, stali się..." opuszczając "Madianitom" w w. 10. O zwycięstwie tym wspomina Sdz 7,1-25. Obraz poległych, leżących jak nawóz na ziemi - zob. Jr 8,2; Jr 9,21.
83,13 - Dosł.: "ziemię" lub "niwy".
83,14 - Hebr.: Galgal oznacza okrągłe pozostałości z uschłych roślin ostowatych (Gundelia Tournefortii L.); miotane wiatrem były one plagą dla koni i ludzi. O plewach por. Iz 40,24; Jr 13,24.
83,15 - Teofania zwiastująca sąd Boży.
83,19 - Tzn. Bóg prawdziwy.
84,1 - Ps 84 Hymn wysławiający wspaniałość Syjonu, pokrewny Ps 46[45], Ps 48[47] i Ps 76[75], śpiewany może przez pielgrzymów, zwłaszcza udających się na Święto Namiotów.
84,3 - Psalmista tęskni całym swym jestestwem za świątynią Pańską.
84,4 - Tekst poprawiony.
84,6 - Tekst poprawiony; hebr.: "drogi pielgrzymów".
84,7 - Położenie doliny Baka ("łez" lub "płaczu") bliżej nieznane; może chodzi o określenie symboliczne.
84,8 - "Nad bogami" - zapewne później dodane. Znaczenie wyrażenia zob. w przypisie do Ps 82[81],1. Inni popr. "swojego", a "moc" oddają przez "szaniec" (= mur miejski), przez który idą naprzód pielgrzymi.
84,10 - Tzn. króla lub arcykapłana, uważanego po niewoli za przywódcę narodu.
85,1 - Ps 85 Psalm typu prorockiego, zawierający zbiorowe wyznanie ufności (2-4), lamentację (5-8) i obietnicę Bożą utrzymaną w tonie mesjańskim (9-14).
85,2 - Wyrażenie to oznacza nie tylko przywrócenie dawnego stanu i powrót z niewoli babilońskiej, ale - pod wpływem proroków - także eschatologiczne odnowienie (por. Jr 29,14; Jr 30,3.18; Jr 31,23; Ez 16,53; Oz 6,11; Am 9,14; So 3,20, także Ps 14[13],7; Ps 53[52],7; Ps 126[125],4). Zakłada ono wewnętrzne nawrócenie i odpuszczenie grzechów (w. 3).
85,4 - Por. Iz 54,8; Za 1,12-18.
85,7 - W sensie pełnej egzystencji religijno-narodowej we własnym kraju.
85,9 - Inni tłum.: "niech nie pozostają bez nadziei".
85,10 - Chwała Pańska, która opuściła świątynię wraz z jej zniszczeniem przez Nabuchodonozora, zamieszka w nowej, odbudowanej świątyni (Ez 43,2-9; Ag 2,9), by objawić się wszystkim ludziom (por. Iz 40,5).
85,11 - (Ps 85,11-14) - Perspektywa pomyślności okresu mesjańskiego przedstawiona za pomocą uosobionych przymiotów Bożych (jak w Ps 43[42],3; Iz 45,8; por. także Iz 9,1-6; Iz 11,4n). "Sprawiedliwość" - to wierność Boga dotrzymującego obietnic przymierza.
85,13 - Obfity urodzaj jest w ST tradycyjnym przejawem okresu zbawienia (por. Iz 4,2; Jr 31,12nn; Oz 2,23n; Am 9,13).
85,14 - Tekst popr.; hebr.: "i będzie uważać na drogę jego kroków". Por. Iz 58,8.
86,1 - Ps 86 Indywidualna lamentacja.
86,2 - "Życie" - tu i w w. 4 odpowiednik hebr. Nefesz (= pierwiastek życiodajny) tłumaczony także jako "dusza", "osoba" lub "ja".
86,5 - Por. Wj 34,6; Lb 14,18. Por. niżej przyp. do w. 15.
86,8 - Por. Ps 40[39],6; Ps 71[70],19; Ps 95[94],3; Ps 96[95],4. W porównaniu z Panem inni bogowie są niczym (w. 10).
86,9 - Eschatologiczne nawrócenie wszystkich narodów (por. Ps 22[21],28nn; Ps 66[65],4; Iz 2,3-5; Iz 24,15n; także Ap 15,4).
86,13 - Zbawcza interwencja Boża wyrwała Psalmistę ze sfery śmierci.
86,15 - Por. Ps 103[102],8; Ps 145[144],8.
86,16 - Jako rodowity Izraelita uważa się Psalmista za sługę całkowicie zależnego od Pana jak niewolnik. Por. Ps 116, Ps 15; w NT: Mk 10,45; Łk 1,36; Flp 2,7; 2 Kor 8,9.
87,1 - Ps 87 Hymn sławiący piękność Syjonu.
87,4 - Syjon jest matką także dla Izraelitów rozproszonych wśród narodów obcych (głównie w Egipcie i Babilonii). Inni widzą tu prozelitów, pochodzących z wymienionych narodów.
87,5 - Pierwsza część wiersza brzmi w LXX: "O Syjonie każdy powie «Matko!», bo każdy się na nim narodził". Por. Ga 4,26; Ef 5,22-33; Hbr 12,22n.
87,7 - Tekst zapewne skażony; tłum. przypuszczalne. Por. Ps 36[35],10; Iz 12,3; Jr 2,13; Ez 47,1-12; Jl 4,18; Za 14,8; Ap 22,17.
88,1 - Ps 88 Lamentacja indywidualna.
88,1 - Zob. przypis do Ps 46[45],1.
88,2 - Tekst poprawiony.
88,5 - Psalmista jest bliski śmierci (por. w. 6-7).
88,6 - Tekst niepewny; tłum. przypuszczalne. Władza Boga rozciąga się także nad krainą zmarłych (Ps 139[138],8; Hi 26,6; Am 9,2), choć kontakt ich z Nim wydaje się znacznie rozluźniony (w. 11-13 - por. Ps 6,6; Ps 115[113],17; Iz 38,18n), podobnie zresztą jak ze światem żywych.
88,8 - Por. Ps 42[41],8.
88,9 - Por. np. w. 19 i Ps 31[30],12; Hi 19,13; Jr 11,18nn; Jr 12,6. Być może Psalmista jest chory na trąd (Kpł 13,46).
88,11 - Zob. przypis do w. 6. Psalmista nie zna jeszcze prawdy o zmartwychwstaniu ciał (Dn 12,2n), powszechnej w późnym judaizmie i NT.
88,16 - Tzn. od wieku dziecięcego (= zawsze) ciążył nade mną gniew Pański, zbliżając mnie często do sfery śmierci.
89,1 - Ps 89 Psalm złożony z hymnu (2-19), wyroczni dla domu Dawida (20-38) i lamentacji nad upadkiem królestwa Dawidowego.
89,3 - Popr. wg LXX; hebr.: "Bo powiedziałem: Na wieki zostanie ugruntowana łaskawość; niebiosa - utrwalasz w nich swą wierność".
89,5 - Por. Ps 45[44],7; Ps 61[60],8; 2 Sm 7,13.16.
89,7 - Por. Ps 86[85],8.10; o znaczeniu wyrażenia "synowie Boży" zob. przypis do Ps 82[81],1.
89,10 - Zob. Ps 46[45],3n.
89,12 - Zob. Ps 24[23],1n.
89,15 - Por. Ps 85[84],11nn; Ps 97[96],2.
89,18 - Dosł.: "róg".
89,20 - Proroctwo Natana 2 Sm 7 i dalsze zapowiedzi pomyślne dla dynastii Dawida (por. Ps 72; Ps 132; Iz 42,1).
89,27 - Por. Ps 2,7; Pwt 32,15; 2 Sm 7,14.
89,28 - Chrystus nosi ten tytuł w Rz 8,29; Kol 1,15-18; Hbr 1,6; Ap 1,5 (cytat tego Ps).
89,37 - Por. Ps 72[71],5-7. Pełna realizacja dopiero w Chrystusie: Łk 1,32n; Rz 1,3n; Ap 1,15.
89,44 - Tekst popr.; hebr.: "skała"; podobnie w w. 45, tłum. przybliżone.
89,46 - Może aluzja do Jozjasza (2 Krl 22,1.9) lub Jechoniasza (2 Krl 24,8.12).
89,48 - Tekst skażony; tłum. przypuszczalne.
89,53 - Doksologia zamykająca całą III Księgę Ps.
Powiązane utwory
Ty jesteś, Panie Dawid Kusz - Ps 86
Twe miłosierdzie Mikołaj Gomółka - Ps 89
Panie, okaż nam swoje miłosierdzie Jerzy Kosko - Ps 85[84]
Exsultate Deo - 1-głosowyOstende nobis Taize - Ps 85[84],8
Misercordias Domini Taize - Ps 89[88],2
Jezu, Tyś mój Pan E. Maier - Ps 86[85]
Exsultate Deo - 1-głosowyGaudete in Domino Kocsar Miklos - Flp 4,4-5; Ps 84,2
Converte nos Taize - Ps 85[84],5
Converte nos Dawid Kusz - Ps 85[84],5
Będę Cię chwalił Boże Urszula Rogala - Ps 69; Ps 86
Niepojęta Trójco t.2 - SATBZobacz psalm
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150