Pwt 18,15-20

KODEKS DEUTERONOMICZNY
Prorocy
18 15 Pan, Bóg twój, wzbudzi ci proroka spośród braci twoich, podobnego do mnie. Jego będziesz słuchał*. 16 Właśnie o to prosiłeś Pana, Boga swego, na Horebie, w dniu zgromadzenia: «Niech więcej nie słucham głosu Pana, Boga mojego, i niech już nie widzę tego wielkiego ognia, abym nie umarł». 17 I odrzekł mi Pan: «Dobrze powiedzieli. 18 Wzbudzę im proroka spośród ich braci, takiego jak ty, i włożę w jego usta moje słowa, będzie im mówił wszystko, co rozkażę. 19 Jeśli ktoś nie będzie słuchać moich słów, które on wypowie w moim imieniu, Ja od niego zażądam zdania sprawy. 20 Lecz jeśli który prorok odważy się mówić w moim imieniu to, czego mu nie rozkazałem, albo wystąpi w imieniu bogów obcych - taki prorok musi ponieść śmierć».


Przypisy

18,15 - Sformułowanie jest tu ogólne, ale z J 6,14; J 7,40; Dz 3,22; Dz 7,37 wynika, że w czasach Chrystusa odnoszono te słowa do Mesjasza lub Jego poprzednika. Mesjasz miał mieć pełnię władzy prorockiej, stąd nadawano tym słowom sens głębszy. Ten wiersz dotyczy jednak w ogóle całej sukcesji prorockiej.

Zobacz rozdział