33 ¹ Oto błogosławieństwo, które wypowiedział Mojżesz, mąż Boży, nad Izraelitami, przed swoją śmiercią: ² Rzekł: Pan przyszedł z Synaju i z Seiru dla nich wzeszedł*, zabłysnął z góry Paran, przybywa z Meriba po Kadesz, w prawicy ogień płonący*. ³ On kocha swój lud. Wszyscy Jego święci* są w Jego* ręku. U nóg Twoich oni usiedli, słowa Twoje przyjmują. ⁴ Mojżesz dał nam Prawo - dziedzictwo społeczności Jakuba. ⁵ Był Król w Jeszurunie*, gdy się zeszli książęta narodu, zgromadziły się pokolenia Jakuba. ⁶ Niech żyje Ruben, niech nie umiera, niech żyje, choć liczbą niewielki*. ⁷ To powiedział do Judy: Usłysz, Panie, głos Judy, doprowadź go do jego ludu, niech Twoje ręce go obronią, bądź dlań obroną od wrogów. ⁸ Do Lewiego powiedział: Twoje tummim i urim są dla oddanego ci męża, wypróbowałeś* go w Massa, spierałeś się z nim u wód Meriba. ⁹ O ojcu swym on mówi i o matce: «Ja ich nie widziałem», nie zna już swoich braci, nie chce rozpoznać swych dzieci*. Tak słowa Twego strzegli, przymierze Twoje zachowali. ¹⁰ Niech nakazów Twych uczą Jakuba, a Prawa Twego - Izraela, przed Tobą* palą kadzidło, na Twoim ołtarzu - całopalenia*. ¹¹ Moc jego, Panie, błogosław, a dzieła rąk jego przyjmij, złam biodra jego nieprzyjaciół i tych, co go nienawidzą, by nie powstali. ¹² Do Beniamina powiedział: Umiłowany przez Pana, bezpiecznie u Niego zamieszka, u Niego, który zawsze będzie go bronił, odpocznie w Jego ramionach. ¹³ Do Józefa* powiedział: Jego ziemia - błogosławiona przez Pana, przez bogactwo niebios, przez rosę, przez źródła otchłani podziemnej, ¹⁴ przez bogactwo darów słońca, przez bogactwo plonów miesięcy, ¹⁵ przez skarby z gór starożytnych, przez bogactwo odwiecznych pagórków, ¹⁶ przez bogactwo z ziemi i plonów, łaska Mieszkańca Krzaku*: dzieła Jego* na głowie Józefa, na skroni księcia* swych braci. ¹⁷ Oto Jego byk pierworodny - cześć Jemu! Jego rogi - rogami bawołu, bije nimi narody aż po krańce ziemi. Oto miriady Efraima, oto tysiące Manassesa. ¹⁸ Do Zabulona powiedział: Zabulonie, ciesz się na twoich wyprawach, i ty Issacharze*, w twoich namiotach. ¹⁹ Zwołują narody na górę*, by złożyć tam prawe ofiary; gdyż z bogactwa morza będą korzystać i ze skarbów w piasku ukrytych. ²⁰ Do Gada powiedział: Szczęśliwy, kto da miejsce Gadowi! Odpoczywa jak lwica, rozdarł ramię i głowę. ²¹ Rzeczy najlepszych pożąda dla siebie, pragnie działu dowódcy; chce kroczyć na czele narodu. Sprawiedliwość Pana wypełnił i Jego sądy nad Izraelem. ²² Do Dana powiedział: Dan jest lwiątkiem, które się rzuca z Baszanu. ²³ Do Neftalego powiedział: Neftali łaską nasycony, pełen jest błogosławieństw Pana, morze i południe posiądzie. ²⁴ Do Asera powiedział: Aser błogosławiony wśród synów, niech będzie kochany przez braci, niech kąpie nogę w oliwie*. ²⁵ Twe zawory* z żelaza i brązu, jak dni twoje moc twoja trwała. ²⁶ Do Boga Jeszuruna* nikt niepodobny, by tobie pomóc, cwałuje po niebie, po obłokach, w swym majestacie. ²⁷ Zwycięzcą jest Bóg odwieczny. Zniża swą broń* - On od wieków, by odpędzić wroga przed tobą; to On woła: Wyniszcz! ²⁸ Izrael zamieszkał bezpiecznie, na osobności jest źródło Jakuba*, na ziemi zboża i moszczu, niebiosa zsyłają mu rosę. ²⁹ Izraelu, tyś szczęśliwy, któż tobie podobny? Narodzie, zbawiony przez Pana, Obrońca twój tobie pomaga, błogosławi zwycięski twój miecz. Wrogowie słabną przed tobą, ty zaś wyniosłość ich depczesz.
34 ¹ Mojżesz wstąpił ze stepów Moabu na górę Nebo, na szczyt Pisga, naprzeciw Jerycha. Pan zaś pokazał mu całą ziemię Gilead aż po Dan, ² całą - Neftalego, ziemię Efraima i Manassesa, całą krainę Judy aż po Morze Zachodnie, ³ Negeb, okręg doliny koło Jerycha, miasta palm, aż do Soaru. ⁴ Rzekł Pan do niego: «Oto kraj, który poprzysiągłem Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi tymi słowami: Dam go twemu potomstwu. Dałem ci go zobaczyć własnymi oczami, lecz tam nie wejdziesz». ⁵ Tam, w krainie Moabu, według postanowienia Pana, umarł Mojżesz, sługa Pański. ⁶ I pochowano go w dolinie krainy Moabu naprzeciw Bet-Peor, a nikt nie zna jego grobu aż po dziś dzień. ⁷ W chwili śmierci miał Mojżesz sto dwadzieścia lat, a wzrok jego nie był przyćmiony i siły go nie opuściły. ⁸ Izraelici opłakiwali Mojżesza na stepach Moabu przez trzydzieści dni. Potem skończyły się dni żałoby po Mojżeszu. ⁹ Jozue, syn Nuna, pełen był ducha mądrości, gdyż Mojżesz włożył na niego ręce. Słuchali go Izraelici i czynili, jak im Pan rozkazał przez Mojżesza. ¹⁰ Nie powstał więcej w Izraelu prorok podobny do Mojżesza, który by poznał Pana twarzą w twarz, ¹¹ ani [równy] we wszystkich znakach i cudach, które polecił mu Pan czynić w ziemi egipskiej wobec faraona, wszystkich sług jego i całego jego kraju; ¹² ani równy mocą ręki i całą wielką grozą, jaką wywołał Mojżesz na oczach całego Izraela.