Rdz 12,1-9

DZIEJE PATRIARCHÓW IZRAELSKICH
DZIEJE POTOMKÓW TERACHA - ABRAHAM
Bóg powołuje Abrama*
12 1 Pan rzekł do Abrama: «Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci ukażę. 2 Uczynię bowiem z ciebie wielki naród, będę ci błogosławił i twoje imię rozsławię: staniesz się błogosławieństwem*. 3 Będę błogosławił tym, którzy ciebie błogosławić będą, a tym, którzy tobie będą złorzeczyli, i ja będę złorzeczył. Przez ciebie będą otrzymywały błogosławieństwo* ludy całej ziemi». 4 Abram udał się w drogę, jak mu Pan rozkazał, a z nim poszedł i Lot. Abram miał siedemdziesiąt pięć lat, gdy wyszedł z Charanu. 5 I zabrał Abram z sobą swoją żonę Saraj, swego bratanka Lota i cały dobytek, jaki obaj posiadali, oraz służbę, którą nabyli w Charanie, i wyruszyli, aby się udać do Kanaanu. Gdy zaś przybyli do Kanaanu, 6 Abram przeszedł przez ten kraj aż do pewnej miejscowości koło Sychem, do dębu More. - A w kraju tym mieszkali wówczas Kananejczycy. - 7 Pan, ukazawszy się Abramowi, rzekł: «Twojemu potomstwu oddaję właśnie tę ziemię». Abram zbudował tam ołtarz dla Pana, który mu się ukazał. 8 Stamtąd zaś przeniósł się na wzgórze na wschód od Betel i rozbił swój namiot pomiędzy Betel od zachodu i Aj od wschodu. Tam również zbudował ołtarz dla Pana i wzywał imienia Jego*.
Abram w Egipcie. Zabranie Saraj na dwór faraona*
9 Zwinąwszy namioty, Abram wędrował z miejsca na miejsce w stronę Negebu.


Przypisy

12,1 - Abram - od Rdz 17,5 zaś Abraham - jako człowiek powołania jest wzorem wiary; od niej zawisła cała jego przyszłość i dalszy rozwój planu Bożego odkupienia (Hbr 11,8-19). Nowy Testament ukaże nam rozszerzenie pojęcia potomstwa Abrahama na wszystkich wierzących (Rz 4,1-24; Ga 3,7n.14.16.29).
12,2 - Inni popr.: "to będzie błogosławieństwo".
12,3 - Inni tłum.: "będą sobie błogosławić".
12,8 - Może przy składaniu ofiar.
12,9 - Opowiadanie to, podobnie jak Rdz 20,1-17 i Rdz 26,1-11, ma ukazać szczególną opiekę Bożej Opatrzności nad Abrahamem, jego roztropność oraz niezwykłą piękność Sary, potem Rebeki. Odzwierciedla zarazem stan moralny bardzo różny od naszego poczucia, ukształtowanego przez Ewangelię. Zresztą Sara istotnie była siostrą przyrodnią Abrahama (Rdz 11,27nn).

Zobacz rozdział