Rdz 2,18-20
Przypisy
2,19 - Inny możliwy przekład: "każda istota żywa winna nosić imię nadane jej przez Adama".2,20 - Autor tu podkreślił, że mężczyzna nie znalazł wśród zwierząt istoty równej sobie.
28 11 trafił na jakieś miejsce i tam się zatrzymał na nocleg, gdy słońce już zaszło. Wziął więc z tego miejsca kamień i podłożył go sobie pod głowę, układając się do snu na tym właśnie miejscu. [...]
5 5 Ogólna liczba lat, które Adam przeżył, była dziewięćset trzydzieści. I umarł.
33 12 Po czym Ezaw rzekł: «Ruszajmy w drogę i chodźmy; będę szedł razem z tobą».