Rz 10,1-21

EWANGELIA PRZYNOSI USPRAWIEDLIWIENIE I ZBAWIENIE WSZYSTKIM LUDZIOM
IZRAEL PONOSI WINĘ ZA SWOJE ODRZUCENIE
Błędne ujęcie sprawiedliwości
10 1 Bracia, z całego serca pragnę ich zbawienia i modlę się za nimi do Boga. 2 Bo muszę im wydać świadectwo, że pałają żarliwością ku Bogu, nie opartą jednak na pełnym zrozumieniu. 3 Albowiem nie chcąc uznać, że usprawiedliwienie pochodzi od Boga, i uporczywie trzymając się własnej drogi usprawiedliwienia, nie poddali się usprawiedliwieniu pochodzącemu od Boga. 4 A przecież kresem* Prawa jest Chrystus, dla usprawiedliwienia każdego, kto wierzy.
Sprawiedliwość z Prawa a sprawiedliwość z wiary
5 Albowiem o sprawiedliwości, jaką daje Prawo, pisze Mojżesz: Kto je wypełnił, osiągnie przez nie życie*. 6 Sprawiedliwość zaś osiągana przez wiarę tak powiada: Nie mów w sercu swoim: Któż zdoła wstąpić do nieba? - oczywiście po to, by Chrystusa stamtąd sprowadzić na ziemię, albo: Któż zstąpi do Otchłani?* - 7 oczywiście po to, by Chrystusa wyprowadzić spośród umarłych. 8 Ale cóż mówi: Słowo to jest blisko ciebie, na twoich ustach i w sercu twoim*. Ale jest to słowo wiary, którą głosimy. 9 Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że JEZUS JEST PANEM, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych - osiągniesz zbawienie*. 10 Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej ustami - do zbawienia. 11 Wszak mówi Pismo: Żaden, kto wierzy w Niego, nie będzie zawstydzony*. 12 Nie ma już różnicy między Żydem a Grekiem. Jeden jest bowiem Pan wszystkich. On to rozdziela swe bogactwa wszystkim, którzy Go wzywają. 13 Albowiem każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony*.
Żydzi odrzucili usprawiedliwienie z wiary
14 Jakże więc mieli wzywać Tego, w którego nie uwierzyli? Jakże mieli uwierzyć w Tego, którego nie słyszeli? Jakże mieli usłyszeć, gdy im nikt nie głosił? 15 Jakże mogliby im głosić, jeśliby nie zostali posłani? Jak to jest napisane: Jak piękne stopy tych, którzy zwiastują dobrą nowinę!* 16 Ale nie wszyscy dali posłuch Ewangelii. Izajasz bowiem mówi: Panie, któż uwierzył temu, co od nas posłyszał?* 17 Przeto wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa. 18 Pytam więc: czy może nie słyszeli? Ależ tak: Po całej ziemi rozszedł się ich głos, aż na krańce świata ich słowa*. 19 Pytam dalej: czyż Izrael nie zrozumiał? Mojżesz mówi: Wzbudzę w was zawiść do tego, który nie jest ludem, wzniecę w was gniew do ludu nierozumnego*. 20 * Izajasz zaś odważa się powiedzieć: Dałem się znaleźć tym, którzy mnie szukali, objawiłem się tym, którzy o Mnie nie pytali. 21 A do Izraela mówi: Cały dzień wyciągałem ręce do ludu nieposłusznego i opornego.


Przypisy

10,4 - "Kres" - może oznaczać tu cel i wypełnienie. Żydom było wiadomo, że Prawo zmierzało ku Mesjaszowi, który miał zaprowadzić nowy ład w dziejach religijnych świata.
10,5 - Kpł 18,5.
10,6 - Pwt 9,4; Pwt 30,12n. Wymagania stawiane przez wiarę nie należą do rzeczy niewykonalnych. Chrystusa wprawdzie żadne stworzenie nie byłoby zdolne ani z nieba sprowadzić, ani przywieść ze świata umarłych do życia, ale po to, by przystać do wiary i uzyskać jej owoce, wystarczy dać posłuch nauce, którą głosi się w bezpośrednim otoczeniu Żydów i pogan o zbawczym Jego zmartwychwstaniu.
10,8 - Pwt 30,14.
10,9 - Jest to urywek przedpawłowego wyznania wiary, w którym prawda o zmartwychwstaniu Chrystusa zajmuje główne miejsce.
10,11 - Iz 28,16.
10,13 - Jl 3,5.
10,15 - Iz 52,7.
10,16 - Iz 53,1.
10,18 - Ps 19[18],5.
10,19 - Pwt 32,21.
10,20 - Iz 65,1n.

Zobacz rozdział