Rz 12:1-8

OBOWIĄZKI CHRZEŚCIJAN
MIŁOŚĆ I POKORA - ZASADĄ POSTĘPOWANIA
Życie ludzkie składaniem ofiar Bogu
12 1 A zatem proszę was, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście dali ciała swoje na ofiarę żywą, świętą, Bogu przyjemną, jako wyraz waszej rozumnej służby Bożej*. 2 Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu przyjemne i co doskonałe.
Stosunek do współbraci
3 * Mocą bowiem łaski, jaka została mi dana, mówię każdemu z was: Niech nikt nie ma o sobie wyższego mniemania, niż należy, lecz niech sądzi o sobie trzeźwo - według miary, jaką Bóg każdemu w wierze wyznaczył. 4 Jak bowiem w jednym ciele mamy wiele członków, a nie wszystkie członki spełniają tę samą czynność - 5 podobnie wszyscy razem tworzymy jedno ciało w Chrystusie, a każdy z osobna jesteśmy nawzajem dla siebie członkami. 6 Mamy zaś według udzielonej nam łaski różne dary: bądź dar proroctwa - [do stosowania] zgodnie z wiarą; 7 bądź to urząd diakona - dla wykonywania czynności diakońskich*; bądź urząd nauczyciela - dla wypełniania czynności nauczycielskich; 8 bądź dar upominania - dla karcenia. Kto zajmuje się rozdawaniem, [niech to czyni] ze szczodrobliwością; kto jest przełożonym, [niech działa] z gorliwością; kto pełni uczynki miłosierdzia, [niech to czyni] ochoczo.


Przypisy

12,1 - Por. Flp 2,17. Życie więc chrześcijanina jest jak gdyby nieustanną liturgią ofiarniczą.
12,3 - (Rz 12,3-8) - Mowa o urzędach w społeczności chrześcijańskiej i o nadzwyczajnych łaskach (charyzmatach) udzielanych przez Boga chrześcijanom dla dobra całości.
12,7 - Można rozumieć to szerzej o każdej czynności kościelnej, będącej zawsze posługą.

Zobacz rozdział