Rz 16,1-18

OBOWIĄZKI CHRZEŚCIJAN
EPILOG
Polecenie diakonisty Feby
16 1 Polecam wam Febę, naszą siostrę, diakonisę* Kościoła w Kenchrach. 2 Przyjmijcie ją w Panu tak, jak się świętych winno przyjmować. Wesprzyjcie ją w każdej sprawie, w której pomocy waszej będzie potrzebowała. I ona bowiem wspierała wielu, a także i mnie samego.
Pozdrowienia Apostoła dla chrześcijan w Rzymie*
3 Pozdrówcie współpracowników moich w Chrystusie Jezusie, Pryskę i Akwilę*, 4 którzy za moje życie nadstawili swe głowy i którym winienem wdzięczność nie tylko ja sam, ale i wszystkie Kościoły [nawróconych] pogan. 5 Pozdrówcie także Kościół, który się zbiera w ich domu. Pozdrówcie mojego umiłowanego Epeneta, który należy do pierwocin, złożonych Chrystusowi przez Azję*. 6 Pozdrówcie Marię, która poniosła wiele trudów dla waszego dobra. 7 Pozdrówcie Andronika i Juniasa*, moich rodaków i współtowarzyszy więzienia*, którzy się wyróżniają między apostołami*, a którzy przede mną przystali do Chrystusa. 8 Pozdrówcie umiłowanego mego w Panu Ampliata! 9 Pozdrówcie współpracownika naszego w Chrystusie, Urbana, i umiłowanego mego Stachysa! 10 Pozdrówcie Apellesa, który zwycięsko przetrwał próbę dla Chrystusa. Pozdrówcie tych, którzy należą do domu Arystobula. 11 Pozdrówcie Herodiona, mego rodaka! Pozdrówcie tych z domu Narcyza, którzy należą do Pana. 12 Pozdrówcie Tryfenę i Tryfozę, które trudzą się w Panu. Pozdrówcie umiłowaną Persydę, która wiele trudu poniosła w Panu. 13 Pozdrówcie wybranego w Panu Rufusa* i jego matkę, która jest i moją matką. 14 Pozdrówcie Asynkryta, Flegonta, Hermesa, Patrobę, Hermasa i braci, którzy są razem z nimi. 15 Pozdrówcie Filologa i Julię, Nereusza i jego siostrę, Olimpasa i wszystkich świętych, którzy są razem z nimi. 16 Pozdrówcie wzajemnie jedni drugich pocałunkiem świętym! Pozdrawiają was wszystkie Kościoły Chrystusa.
Przestroga
17 Proszę was jeszcze, bracia, strzeżcie się tych, którzy wzniecają spory i zgorszenia przeciw nauce, którą otrzymaliście. Strońcie od nich! 18 Tacy bowiem ludzie nie Chrystusowi służą, ale własnemu brzuchowi*, a pięknymi i pochlebnymi słowami uwodzą serca prostaczków.


Przypisy

16,1 - Albo pełniła ona funkcje związane ze znanym później określeniem "diakonisa", albo też była po prostu na posłudze tamtejszego Kościoła. Por. Wstęp.
16,3 - Niekiedy kwestionuje się przynależność tego rozdziału do Rz. Przypuszcza się, że był on skierowany do Efezjan, ale ta hipoteza nie jest wolna od wielu trudności.
16,3 - Pryska lub Pryscylla i Akwila, chrześcijanie z Rzymu, byli współpracownikami św. Pawła w Koryncie (Dz 18,1nn) i w Efezie (Dz 18,26).
16,5 - Tj Efez. Sens "pierwocin" - zob. 2 Tes 2,13.
16,7 - "Juniasa" - Wlg ma imię żeńskie: Junię; "więzienia" - inni tłum.: "współbojowników"; "apostołami" - w sensie szerszym.
16,13 - Rufus, prawdopodobnie identyczny ze wspomnianym w Mk 15,21.
16,18 - Por. Flp 3,19.

Zobacz rozdział