Rz 8,18-39

EWANGELIA PRZYNOSI USPRAWIEDLIWIENIE I ZBAWIENIE WSZYSTKIM LUDZIOM
OBDARZENIE ŻYCIEM NADPRZYRODZONYM
Przeznaczenie do chwały
8 18 Sądzę bowiem, że cierpień teraźniejszych nie można stawiać na równi z chwałą, który ma się w nas objawić. 19 * Bo stworzenie z upragnieniem oczekuje objawienia się synów Bożych. 20 Stworzenie bowiem zostało poddane marności - nie z własnej chęci, ale ze względu na Tego, który je poddał - w nadziei, 21 że również i ono zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia, by uczestniczyć w wolności i chwale dzieci Bożych. 22 Wiemy przecież, że całe stworzenie aż dotąd jęczy i wzdycha w bólach rodzenia. 23 Lecz nie tylko ono, ale i my sami, którzy już posiadamy pierwsze dary* Ducha, i my również całą istotą swoją wzdychamy, oczekując <przybrania za synów>* - odkupienia naszego ciała. 24 W nadziei bowiem już jesteśmy zbawieni. Nadzieja zaś, której [spełnienie już się] ogląda, nie jest nadzieją, bo jak można się jeszcze spodziewać tego, co się już ogląda? 25 Jeżeli jednak, nie oglądając, spodziewamy się czegoś, to z wytrwałością tego oczekujemy. 26 Podobnie także Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. 27 Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha, [wie], że przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą. 28 Wiemy też, że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim* dla ich dobra, z tymi, którzy są powołani według [Jego] zamiaru. 29 Albowiem tych, których od wieków* poznał, tych też przeznaczył na to, by się stali na wzór obrazu Jego Syna, aby On był pierworodnym między wielu braćmi. 30 Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał, a których powołał - tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił - tych też obdarzył chwałą*.
Hymn wdzięczności
31 Cóż więc na to powiemy? Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam?* 32 On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakże miałby wraz z Nim i wszystkiego nam nie darować?* 33 Któż może wystąpić z oskarżeniem przeciw tym, których Bóg wybrał? Czyż Bóg, który usprawiedliwia? 34 Któż może wydać wyrok potępienia? Czy Chrystus Jezus, który poniósł [za nas] śmierć, co więcej - zmartwychwstał, siedzi po prawicy Boga i przyczynia się za nami?* 35 Któż nas może odłączyć od miłości Chrystusowej? Utrapienie, ucisk czy prześladowanie, głód czy nagość, niebezpieczeństwo czy miecz? 36 Jak to jest napisane: Z powodu Ciebie zabijają nas przez cały dzień, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź*. 37 Ale we wszystkim tym odnosimy pełne zwycięstwo dzięki Temu, który nas umiłował. 38 I jestem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani Zwierzchności, ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe, ani Moce, 39 ani co wysokie*, ani co głębokie*, ani jakiekolwiek inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.


Przypisy

8,19 - (Rz 8,19-22) - Traktując całą naturę nierozumną jako osobę zapowiada św. Paweł, że przez grzeszącego człowieka użyta do złych celów i pohańbiona, w przyszłej chwale doczeka się także i ona przywrócenia do nadanej przez Stworzyciela godności i udziału w pewnego rodzaju uwielbieniu.
8,23 - "Pierwsze dary" - dosł.: "pierwociny". Zob. 2 Tes 2,13; zwrot: "przybrania za synów" ostatnio kwestionuje się jako glosę - na podstawie rkp tzw. rodziny zachodniej.
8,28 - Inni tłum.: "dla dobra tych, którzy Go miłują, wszystko współdziała".
8,29 - Dosłownie: "z góry" lub "przedtem". Por. Ef 1,4.
8,30 - Użyty tu czas przeszły zaznacza, że wyrok wybrania jest niezawodny. Por. podobną zapowiedź w Ef 2,6. Wiersze 29n wyliczają historyczne etapy zbawczego planu Boga, którego zasadą jest realizacja podobieństwa ludzi do Syna Bożego.
8,31 - Bóg od wieków wybrał Chrystusa i tych, którzy mają Go naśladować w doskonałości jako swego pierworodnego Brata. Wybranie Boże jest najlepszą rękojmią osiągnięcia chwały wiekuistej.
8,32 - Por. Rdz 22,16; J 3,16.
8,34 - Zamiast składni z pytajnikiem po "czy" możliwe jest także użycie "gdy" bez znaku zapytania.
8,36 - Ps 44[43],23.
8,39 - Dwa te zwroty oznaczają albo istoty duchowe zamieszkujące sfery niebieskie czy podziemne, albo potężne żywioły kosmosu. Por. Ef 1,21; Kol 1,16.

Powiązane utwory

Nadzieja Piotr Pałka - Rz 8,24

Duch Pański napełnił okrąg ziemi Gizela Skop - Tt 3,5b-7; Rz 8,14-15; Ef 4,3-6; 1 Kor 2,9-10; 2 Kor 1,21-22; Rz 8,26

Exsultate Deo, Droga do Nieba - - 3-głosowy

Alleluja, Bóg jest z nami Gizela Skop - Rz 8,35-39

Exsultate Deo - 1-głosowy

Zobacz rozdział