Rz 2,6

który odda każdemu według uczynków jego*:

Rz 2,7

tym, którzy przez wytrwałość w dobrych uczynkach szukają chwały, czci i nieśmiertelności - życie wieczne;

Rz 4,2

Jeżeli bowiem Abraham został usprawiedliwiony z uczynków , ma powód do chlubienia się, ale nie przed Bogiem.

Rz 4,6

zgodnie z pochwałą, jaką Dawid wypowiada o człowieku, którego Bóg usprawiedliwia niezależnie od uczynków :

Rz 9,12

zależne nie od uczynków , ale od woli powołującego - powiedziano jej: starszy będzie służyć młodszemu*,

Rz 3,27

Gdzież więc podstawa do chlubienia się? Została uchylona! Przez jakie prawo? Czy przez prawo uczynków ? Nie, przez prawo wiary.

Rz 9,32

* Dlaczego? Ponieważ zabiegał o usprawiedliwienie nie z wiary, lecz - jakby to było możliwe - z uczynków . Potknęli się o kamień obrazy,

Rz 11,6

Jeżeli zaś dzięki łasce, to już nie ze względu na uczynki , bo inaczej łaska nie byłaby już łaską.

Rz 13,12

Noc się posunęła, a przybliżył się dzień. Odrzućmy więc uczynki ciemności, a przyobleczmy się w zbroję światła!

Rz 3,20

jako że z uczynków Prawa żaden człowiek nie może dostąpić usprawiedliwienia w Jego oczach*. Przez Prawo bowiem jest tylko większa znajomość grzechu*.

Rz 12,8

bądź dar upominania - dla karcenia. Kto zajmuje się rozdawaniem, [niech to czyni] ze szczodrobliwością; kto jest przełożonym, [niech działa] z gorliwością; kto pełni uczynki miłosierdzia, [niech to czyni] ochoczo.

Rz 13,3

Albowiem rządzący nie są postrachem dla uczynku dobrego, ale dla złego. A chcesz nie bać się władzy? Czyń dobrze, a otrzymasz od niej pochwałę.