Wj 2,21-25;4,19.24-26

UWOLNIENIE IZRAELITÓW Z EGIPTU
IZRAEL W EGIPCIE
Mojżesz w ziemi Madian
2 21 Mojżesz zgodził się zamieszkać u tego człowieka, a ten dał mu Seforę*, córkę swą, za żonę. 22 I urodziła mu syna, a on dał mu imię Gerszom*, bo mówił: «Jestem cudzoziemcem w obcej ziemi».
Pierwszy opis powołania Mojżesza
23 Po długim czasie umarł król egipski; Izraelici narzekali na swoją ciężką pracę i jęczeli, a narzekanie na ciężką pracę dochodziło do Boga. 24 I wysłuchał Bóg ich jęku, pamiętał bowiem o swoim przymierzu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem. 25 Spojrzał Bóg na Izraelitów i ulitował się nad nimi*.
4 19 Pan powiedział do Mojżesza w Madian: «Wracajże do Egiptu, gdyż umarli wszyscy ci, którzy czyhali na twe życie». 24 * W czasie podróży w miejscu noclegu spotkał Pan* Mojżesza i chciał go zabić. 25 Sefora wzięła ostry kamień i odcięła napletek syna swego i dotknęła nim nóg Mojżesza, mówiąc: «Oblubieńcem krwi jesteś ty dla mnie». 26 I odstąpił od niego [Pan]. Wtedy rzekła: «Oblubieńcem krwi jesteś przez obrzezanie»*.


Przypisy

2,21 - Sipporah - oznacza samicę wróbla.
2,22 - Gerszom - oznacza cudzoziemca.
2,25 - LXX: "i dał się im poznać".
4,24 - Scena tajemnicza, różnie tłumaczona. Według tekstu hebrajskiego Sefora, wyczuwając niebezpieczeństwo grożące Mojżeszowi, wzięła krzemień do ręki, co wskazuje na prymitywność obrzędu, i dotknęła nóg (najprawdopodobniej części płciowych) Mojżesza napletkiem syna. LXX zamiast "dotknęła" ma "upadła do nóg" Anioła Pańskiego - błagając go, aby nie szkodził Mojżeszowi. - LXX ma "Anioł Pański" w celu uniknięcia antropomorfizmu.
4,26 - Inni tłum.: Rzekła "Oblubieniec krwi" z powodu obrzezania.

Zobacz rozdział