Wj 29,36

I cielca na ofiarę za grzech złożysz każdego dnia na przebłaganie i przez tę ofiarę za grzech oczyścisz* ołtarz i namaścisz go, aby go uświęcić.

Wj 29,14

Lecz mięso cielca i jego skórę, i mierzwę spalisz w ogniu poza obozem. Jest to ofiara za grzech *.

Wj 32,21

I powiedział Mojżesz do Aarona: «Cóż ci uczynił ten lud, że sprowadziłeś na niego tak wielki grzech ?»

Wj 32,30

Nazajutrz zaś tak powiedział Mojżesz do ludu: «Popełniliście ciężki grzech ; ale teraz wstąpię do Pana, może otrzymam przebaczenie waszego grzechu ».

Wj 32,32

Przebacz jednak im ten grzech ! A jeśli nie, to wymaż mię natychmiast z Twej księgi, którą napisałeś*».

Wj 10,17

A teraz, proszę, przebaczcie i tym razem grzech mój, a błagajcie Pana, Boga waszego, by usunął ode mnie przynajmniej tę śmierć».

Wj 32,34

Idź teraz i prowadź ten lud, gdzie ci rozkazałem, a mój anioł pójdzie przed tobą. A w dniu mojej kary ukarzę ich za ich grzech ».

Wj 30,10

Na jego rogach winien Aaron raz w roku dokonać obrzędu przebłagalnego* krwią ofiary, która za grzech będzie złożona. Winien on też raz w roku dokonać na nim obrzędu przebłagalnego za wasze pokolenia. Będzie on bardzo święty dla Pana».

Wj 34,7

zachowujący swą łaskę w tysiączne pokolenia, przebaczający niegodziwość, niewierność, grzech , lecz nie pozostawiający go bez ukarania, ale zsyłający kary za niegodziwość ojców na synów i wnuków aż do trzeciego i czwartego pokolenia».

Wj 23,33

Nie mogą mieszkać w twoim kraju, gdyż przywiedliby cię do grzechu przeciw Mnie. Mógłbyś oddawać cześć ich bogom, co byłoby dla ciebie zgubą».

Wj 32,31

I poszedł Mojżesz do Pana, i powiedział: «Oto niestety lud ten dopuścił się wielkiego grzechu , gdyż uczynił sobie boga ze złota.

Wj 34,9

mówiąc: «Jeśli darzysz mnie życzliwością, Panie, [to proszę], niech pójdzie Pan w pośród nas. Jest to wprawdzie lud o twardym karku, ale przebaczysz winy nasze i grzechy nasze i uczynisz nas swoim dziedzictwem».

Wj 28,43

I będą je nosić Aaron i jego synowie, ile razy będą wchodzić do Namiotu Spotkania lub będą zbliżać się do ołtarza dla spełnienia służby w Miejscu Świętym, aby nie ściągnęli na siebie grzechu i nie pomarli. To jest rozporządzenie na wieki dla niego i dla potomków jego po nim.