14 ¹ W Ikonium weszli tak samo do synagogi żydowskiej i przemawiali, tak że wielka liczba Żydów i pogan uwierzyła. ² Ale ci Żydzi, którzy nie uwierzyli, podburzali i źle usposobili pogan wobec braci. ³ Pozostali tam dość długi czas i nauczali odważnie, ufni w Pana, który potwierdzał słowo swej łaski cudami i znakami, dokonywanymi przez ich ręce. ⁴ I podzielili się mieszkańcy miasta: jedni byli z Żydami, a drudzy z apostołami. ⁵ Gdy jednak dowiedzieli się, że poganie i Żydzi wraz ze swymi władzami zamierzają ich znieważyć i ukamienować, ⁶ uciekli do miast Likaonii*: do Listry* i Derbe* oraz w ich okolice, ⁷ i tam głosili Ewangelię. ⁸ W Listrze mieszkał pewien człowiek o bezwładnych nogach, kaleka od urodzenia, który nigdy nie chodził. ⁹ Słuchał on przemówienia Pawła; ten spojrzał na niego uważnie i widząc, że ma wiarę potrzebną do uzdrowienia, ¹⁰ zawołał głośno: «Stań prosto na nogach!» A on zerwał się i zaczął chodzić. ¹¹ Na widok tego, co uczynił Paweł, tłumy zaczęły wołać po likaońsku: «Bogowie przybrali postać ludzi i zstąpili do nas!» ¹² Barnabę nazywali Zeusem, a Pawła Hermesem, gdyż głównie on przemawiał. ¹³ A kapłan Zeusa, który miał świątynię przed miastem, przywiódł przed bramę woły i przyniósł wieńce, i chciał razem z tłumem złożyć ofiarę. ¹⁴ Na wieść o tym apostołowie, Barnaba i Paweł, rozdarli szaty* i rzucili się w tłum, krzycząc: ¹⁵ «Ludzie, dlaczego to robicie! My także jesteśmy ludźmi, podobnie jak wy podlegamy cierpieniom. Nauczamy was, abyście odwrócili się od tych marności do Boga żywego, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i wszystko, co w nich się znajduje. ¹⁶ Pozwolił On w dawnych czasach, że każdy naród chodził własnymi drogami, ¹⁷ ale nie przestawał dawać o sobie świadectwa czyniąc dobrze. Zsyłał wam deszcz z nieba i urodzajne lata, karmił was i radością napełniał wasze serca». ¹⁸ Tymi słowami ledwie powstrzymali tłumy od złożenia im ofiary. ¹⁹ Tymczasem nadeszli Żydzi z Antiochii i z Ikonium. Podburzyli tłum, ukamienowali Pawła i wywlekli go za miasto, sądząc, że nie żyje. ²⁰ Kiedy go jednak otoczyli uczniowie, podniósł się i wszedł do miasta, a następnego dnia udał się razem z Barnabą do Derbe. ²¹ W tym mieście głosili Ewangelię i pozyskali wielu uczniów, po czym wrócili do Listry, do Ikonium i do Antiochii, ²² Umacniając dusze uczniów, zachęcając do wytrwania w wierze, bo przez wiele ucisków trzeba nam wejść do królestwa Bożego. ²³ Kiedy w każdym Kościele wśród modlitw i postów ustanowili im starszych*, polecili ich Panu, w którego uwierzyli. ²⁴ Potem przeszli przez Pizydię i przybyli do Pamfilii. ²⁵ Nauczali w Perge, zeszli do Attalii*, ²⁶ a stąd odpłynęli do Antiochii, gdzie za łaską Bożą zostali przeznaczeni do dzieła, które wykonali. ²⁷ Kiedy przybyli i zebrali [miejscowy] Kościół, opowiedzieli, jak wiele Bóg przez nich zdziałał i jak otworzył poganom podwoje wiary. ²⁸ I dość długi czas spędzili wśród uczniów.