Koh 8,2

Rozkazów króla przestrzegaj, pomny przysięgi złożonej przed Bogiem *.

Koh 3,10

Przyjrzałem się pracy, jaką Bóg obarczył ludzi, by się nią trudzili.

Koh 5,19

Taki nie myśli wiele o dniach swego życia, gdyż Bóg go zajmuje radością serca.

Koh 7,29

Tylko, oto co stwierdziłem: Bóg uczynił ludzi prawymi, lecz oni szukają rozlicznych wybiegów.

Koh 12,14

Bóg bowiem każdą sprawę wezwie na sąd, wszystko, choć ukryte: czy dobre było, czy złe.

Koh 3,14

Poznałem, że wszystko, co czyni Bóg , na wieki będzie trwało: do tego nic dodać nie można ani od tego coś odjąć. A Bóg tak działa, by się Go [ludzie] bali.

Koh 6,2

Użyczył Bóg komuś bogactwa i skarbów, i sławy - tak że nie zbraknie mu niczego, czego tylko zapragnie - a tego używać Bóg mu nie pozwala, lecz człowiek obcy tego używa, to marność i przykre cierpienie.

Koh 3,15

To, co jest, już było, a to, co ma być kiedyś, już jest; Bóg przywraca to, co przeminęło.

Koh 5,1

Nie bądź pochopny w słowach, a serce twe niechaj nie będzie zbyt skore, by wypowiedzieć słowo przed obliczem Boga , bo Bóg jest w niebie, a ty na ziemi! Przeto niech słów twoich będzie niewiele*.

Koh 3,11

Uczynił wszystko pięknie w swoim czasie, dał im nawet wyobrażenie o dziejach świata*, tak jednak, że nie pojmie człowiek dzieł, jakich Bóg dokonuje od początku aż do końca.

Koh 3,17

Powiedziałem sobie: Zarówno sprawiedliwego jak i bezbożnego będzie sądził Bóg : na każdą bowiem sprawę i na każdy czyn jest czas wyznaczony*.

Koh 3,18

Powiedziałem sobie: Ze względu na synów ludzkich [tak się dzieje]. Bóg chce ich bowiem doświadczyć, żeby wiedzieli, że sami przez się są tylko zwierzętami.

Koh 9,7

Nuże więc! W weselu chleb swój spożywaj i w radości pij swoje wino! Bo już ma upodobanie Bóg w twoich czynach.

Koh 5,6

Bo z wielu zajęć przychodzą sny, a marność z nadmiaru słów*. Boga się przeto bój!*

Koh 1,13

I skierowałem umysł swój ku temu, by zastanawiać się i badać, ile mądrości jest we wszystkim, co dzieje się pod niebem. To przykre zajęcie dał Bóg synom ludzkim, by się nim trudzili.

Koh 5,5

Nie dopuść do tego, by usta twe doprowadziły cię do grzechu, i nie mów przed posłańcem [Bożym]*, że stało się to przez nieuwagę, żeby się Bóg nie rozgniewał na twoje słowa i nie udaremnił dzieła twoich rąk.

Koh 5,18

Dla każdego też człowieka, któremu Bóg daje bogactwo i skarby i któremu pozwala z nich korzystać, wziąć swoją część i cieszyć się przy swoim trudzie - to Bożym jest darem.

Koh 7,14

Gdy ci się dobrze wiedzie, ciesz się z tego, a wiedzie ci się źle, wtedy to rozważ: zarówno jedno jak i drugie sprawia Bóg , ponieważ człowiek nie może dociec niczego zgoła, co będzie potem*.

Koh 8,15

Sławiłem więc radość, bo nic dla człowieka lepszego pod słońcem, niż żeby jadł, pił i doznawał radości, i by to go cieszyło przy jego trudzie za dni jego życia, które pod słońcem daje mu Bóg .

Koh 9,9

Używaj życia z niewiastą, którąś ukochał, po wszystkie dni marnego twego życia, których ci [ Bóg ] użyczył pod słońcem. Po wszystkie dni twej marności! Bo taki jest udział twój w życiu i w twoim trudzie, jaki zadajesz sobie pod słońcem.

Koh 11,9

Ciesz się, młodzieńcze, w młodości swojej, a serce twoje niech się rozwesela za dni młodości twojej. I chodź drogami serca swego i za tym, co oczy twe pociąga; lecz wiedz, że z tego wszystkiego będzie cię sądził Bóg !

Koh 12,7

i wróci się proch do ziemi, tak jak nią był, a duch powróci do Boga , który go dał*.

Koh 12,13

Koniec mowy. Wszystkiego tego wysłuchawszy: Boga się bój i przykazań Jego przestrzegaj, bo cały w tym człowiek!

Koh 5,3

Jeżeliś złożył ślub jakiś Bogu , nie zwlekaj z jego spełnieniem, bo w głupcach nie ma On upodobania. To, coś ślubował, wypełnij!*

Koh 7,18

Dobrze, jeżeli się trzymasz jednego, a od drugiego ręki swej też nie odejmiesz, bo kto się boi Boga , tego wszystkiego uniknie*.

Koh 8,13

Nie szczęści się zaś złoczyńcy, i podobny do cienia, nie przedłuża on swych dni, dlatego że nie ma w nim bojaźni wobec Boga .

Koh 11,5

Jak nie wiesz, którą drogą duch wstępuje w kości, co są w łonie brzemiennej*, tak też nie możesz poznać działania Boga , który sprawuje wszystko.

Koh 5,17

Oto, co ja uznałem za dobre: że piękną jest rzeczą jeść i pić, i szczęścia zażywać przy swojej pracy, którą się człowiek trudzi pod słońcem, jak długo się liczy dni jego życia, których mu Bóg użyczył: bo to tylko jest mu dane.

Koh 2,26

Bo człowiekowi, który Mu jest miły, daje On mądrość i wiedzę, i radość, a na grzesznika wkłada trud, by zbierał i gromadził, i potem oddał temu, który się Bogu podoba*. To też jest marność i pogoń za wiatrem*.

Koh 7,26

I przekonałem się, że bardziej gorzką niż śmierć jest kobieta, bo ona jest siecią, serce jej sidłem, a ręce jej więzami. Kto Bogu jest miły, ten się od niej ustrzeże, lecz grzesznika ona usidli.