1 Krl 1,2

Wówczas powiedzieli mu jego słudzy: «Trzeba, aby wyszukano panu memu, królowi , młodą dziewicę, a ona będzie przy królu czuwać i mieć o niego staranie. I będzie spała na twym łonie, a przez to ogrzewała pana mego, króla ».

1 Krl 1,3

Szukano więc pięknej dziewczyny w całym kraju izraelskim, aż wreszcie znaleziono Szunemitkę Abiszag i przyprowadzono ją do króla .

1 Krl 1,4

Dziewczyna ta była nadzwyczaj piękna. Choć miała staranie o króla i obsługiwała go, król się do niej nie zbliżył.

1 Krl 1,9

Potem Adoniasz zabił na ofiarę owce, woły i tuczne cielce przy kamieniu Zochelet u źródła Rogel* i zaprosił wszystkich swych braci, synów królewskich, oraz wszystkich ludzi z Judy, sługi króla .

1 Krl 1,13

Idź i wejdź do króla Dawida i powiesz mu: "Czyś ty, panie mój, królu , nie przysiągł swej służebnicy mówiąc: Twój syn, Salomon, będzie po mnie królował i on będzie zasiadał na moim tronie? Dlaczego więc króluje Adoniasz?"

1 Krl 1,14

Kiedy zaś jeszcze będziesz tam mówić z królem , ja za tobą wejdę i słowa twoje uzupełnię».

1 Krl 1,15

Weszła więc Batszeba do sypialni bardzo już podeszłego w latach króla , w obecności Szunemitki Abiszag, posługującej królowi .

1 Krl 1,16

Następnie Batszeba uklękła i oddała pokłon królowi , a król ją zapytał: «Czego chcesz?»

1 Krl 1,18

A oto teraz Adoniasz stał się królem ! A ty, panie mój, królu , nic o tym nie wiesz.

1 Krl 1,20

A tyś, panie mój, królem ! Na ciebie zwrócone są oczy całego Izraela, abyś im oznajmił, kto będzie zasiadać na tronie pana mego, króla po nim.

1 Krl 1,21

Kiedy przyjdzie czas, że król , mój pan, spocznie ze swymi przodkami, wtedy ja i mój syn Salomon będziemy uchodzili za winowajców*».

1 Krl 1,22

A oto, gdy jeszcze mówiła z królem , przyszedł prorok Natan.

1 Krl 1,23

Natychmiast oznajmiono królowi , mówiąc: «Oto prorok Natan». I przyszedł on przed oblicze króla i oddał pokłon królowi aż do ziemi.

1 Krl 1,24

Po czym Natan przemówił: «Panie mój, królu ! Ty zapewne rozkazałeś: "Adoniasz będzie królował po mnie i on będzie zasiadał na moim tronie?"

1 Krl 1,25

Gdyż dziś poszedł i zabił na ofiarę woły, tuczne cielce i mnóstwo owiec oraz zaprosił wszystkich synów królewskich, dowódców wojska i kapłana Abiatara i oto oni jedzą i piją razem z nim oraz mówią: "Niech żyje król Adoniasz!"

1 Krl 1,27

Czy z woli króla , mego pana, to się stało, a nie zawiadomiłeś twego sługi, kto będzie zasiadał na tronie pana mego, króla po nim?» -

1 Krl 1,28

Wówczas odezwał się król Dawid i rzekł: «Zawołajcie mi Batszebę!» A kiedy weszła do króla i stanęła przed nim,

1 Krl 1,29

przysiągł król tymi słowami: «Na życie Pana, który wyratował mnie z wszelkiego utrapienia!

1 Krl 1,31

Wtedy Batszeba, upadłszy twarzą do ziemi, oddała pokłon królowi oraz powiedziała: «Niech żyje mój pan, król Dawid, na wieki!»

1 Krl 1,32

Potem król Dawid rozkazał: «Przywołajcie do mnie kapłana Sadoka, proroka Natana i Benajasza, syna Jojady». Kiedy zaś weszli przed oblicze króla ,

1 Krl 1,33

wydał im król rozkaz: «Weźcie ze sobą sługi waszego pana, a następnie posadźcie Salomona, mego syna, na moją własną mulicę i prowadźcie go do Gichonu*.

1 Krl 1,34

Potem niech go tam namaszczą kapłan Sadok i prorok Natan na króla nad Izraelem. Następnie zadmijcie w róg i wołajcie: "Niech żyje król Salomon!"

1 Krl 1,36

Na to Benajasz, syn Jojady, odrzekł królowi : «Amen. Bodaj by Pan Bóg sprawił!*

1 Krl 1,37

Jak był Jahwe z panem moim, królem , tak niech będzie z Salomonem i niech wywyższy jego tron ponad tron króla Dawida, mego pana!»

1 Krl 1,38

* Poszedł więc kapłan Sadok i prorok Natan oraz Benajasz, syn Jojady, oraz Keretyci i Peletyci* i wsadziwszy Salomona na mulicę króla Dawida, zaprowadzili go do Gibeonu.

1 Krl 1,39

Tam kapłan Sadok wziął róg oliwy z Namiotu* i namaścił Salomona. Wtedy zagrano na rogu, a cały lud zawołał: «Niech żyje król Salomon!»

1 Krl 1,43

Jonatan zaś odrzekł Adoniaszowi: «Raczej nie! Nasz pan, król Dawid, ogłosił królem Salomona

1 Krl 1,44

oraz posłał z nim król kapłana Sadoka, proroka Natana i Benajasza, syna Jojady, oraz Keretytów i Peletytów, i wsadzili go na mulicę królewską.

1 Krl 1,45

Potem kapłan Sadok i prorok Natan namaścili go na króla w Gichonie. A później wstępowali stamtąd radując się i dlatego poruszyło się miasto, czego odgłos usłyszeliście.

1 Krl 1,47

Ponadto przyszli słudzy króla , aby błogosławić naszego pana, króla Dawida, mówiąc: "Niech twój Bóg imię Salomona uczyni sławniejszym niż imię twoje i wywyższy jego tron ponad twój tron!" Po czym król oddał pokłon na swoim łożu