1 Krl 1,2

Wówczas powiedzieli mu jego słudzy: «Trzeba, aby wyszukano panu memu, królowi, młodą dziewicę, a ona będzie przy królu czuwać i mieć o niego staranie. I będzie spała na twym łonie, a przez to ogrzewała pana mego, króla».

1 Krl 1,13

Idź i wejdź do króla Dawida i powiesz mu: "Czyś ty , panie mój, królu, nie przysiągł swej służebnicy mówiąc: Twój syn, Salomon, będzie po mnie królował i on będzie zasiadał na moim tronie? Dlaczego więc króluje Adoniasz?"

1 Krl 2,18

Na to odpowiedziała Batszeba: «Dobrze, ja powiem o tobie królowi!».

1 Krl 2,31

Na to odparł mu król: «Uczyń, jak powiedział . Zabij go i pochowaj, aby zmazać ze mnie i z rodu mojego ojca niewinną krew, rozlaną przez Joaba.

1 Krl 3,11

Bóg więc mu powiedział : «Ponieważ poprosiłeś o to , a nie poprosiłeś dla siebie o długie życie ani też o bogactwa, i nie poprosiłeś o zgubę twoich nieprzyjaciół, ale poprosiłeś dla siebie o umiejętność rozstrzygania spraw sądowych,

1 Krl 3,17

Jedna z kobiet powiedziała : «Litości, panie mój! Ja i ta kobieta mieszkamy w jednym domu. Ja porodziłam, kiedy ona była w domu.

1 Krl 3,23

Wówczas król powiedział : « Ta mówi: To mój syn żyje, a twój syn zmarł; tamta zaś mówi: Nie, bo twój syn zmarł, a mój syn żyje».

1 Krl 3,27

Na to król zabrał głos i powiedział : «Dajcie tamtej to żywe dziecko i nie zabijajcie go! Ona jest jego matką».

1 Krl 8,24

bo dotrzymałeś słowa Twemu słudze, Dawidowi, memu ojcu, w tym , coś mu przyrzekł i powiedział swymi ustami, a co dziś wypełniłeś ręką.

1 Krl 8,29

aby w nocy i w dzień Twoje oczy patrzyły na tę świątynię. Jest to miejsce, o którym powiedziałeś : "Tam będzie moje Imię" - tak, aby wysłuchać modlitwę, którą zanosi Twój sługa na tym miejscu.

1 Krl 8,53

Wszak Ty wybrałeś sobie ich ze wszystkich ludów świata na dziedzictwo, jak powiedziałeś , o Panie Boże, przez Twego sługę, Mojżesza, kiedy wyprowadziłeś naszych przodków z Egiptu».

1 Krl 9,13

Powiedział więc: «Cóż to są za miasta te , które mi dałeś, mój bracie?» Dlatego nazwał je Ziemią Kabul* po dziś dzień.

1 Krl 10,7

Jednak nie dowierzałam tym wieściom, dopóki sama nie przyjechałam i nie zobaczyłam na własne oczy, że nawet połowy mi nie powiedziano . Przewyższyłeś mądrością i powodzeniem wszelkie pogłoski, które usłyszałam.

1 Krl 12,10

Młodzieńcy zaś, którzy razem z nim wzrośli, przemówili do niego tak: « Temu ludowi, który przemawiał do ciebie mówiąc: "Twój ojciec obciążył nas jarzmem, ty zaś ulżyj nam w tym jarzmie", powiesz : "Mój mały palec jest grubszy niż biodra mego ojca,

1 Krl 13,17

bo Pan powiedział do mnie słowo: "Nie będziesz tam jadł chleba ani pił wody i nie pójdziesz z powrotem tą drogą, którą przyszedłeś"».

1 Krl 13,22

gdyż powróciłeś i spożyłeś chleb oraz napiłeś się wody w tym miejscu, o którym ci powiedział : Nie jedz tam chleba i nie pij wody! - twój trup nie wejdzie do grobu twoich przodków».

1 Krl 13,25

Po upływie pewnego czasu przechodzili ludzie i ujrzawszy trupa porzuconego na drodze oraz lwa stojącego koło trupa, przyszli i powiedzieli o tym w mieście, w którym ów stary prorok mieszkał.

1 Krl 13,26

Gdy dowiedział się o tym prorok, który zawrócił go z drogi, powiedział : « To jest mąż Boży, który sprzeniewierzył się słowom Pana, i dlatego Pan zesłał na niego lwa, aby go rozszarpał i zabił, według zapowiedzianego mu wyroku przez Pana».

1 Krl 14,2

Wówczas Jeroboam powiedział swej żonie: «Postaraj się odmienić swój wygląd tak, żeby nie poznano, że jesteś żoną Jeroboama. Następnie pójdziesz do Szilo, gdzie przebywa prorok Achiasz, który przepowiedział mi, że będę królem tego ludu.

1 Krl 14,6

Dlatego kiedy Achiasz usłyszał odgłos stąpania wchodzącej przez drzwi, powiedział : «Wejdź, żono Jeroboama! Czemu to przebrałaś się? A właśnie otrzymałem dla ciebie przykre zlecenie.

1 Krl 17,1

Prorok Eliasz* z Tiszbe w Gileadzie rzekł do Achaba: «Na życie Pana, Boga Izraela, któremu służę! Nie będzie w tych latach ani rosy, ani deszczu, dopóki nie powiem ».

1 Krl 17,10

Wtedy wstał i zaraz poszedł do Sarepty. Kiedy wchodził do bramy tego miasta, pewna wdowa zbierała tam sobie drwa. Więc zawołał ją i powiedział : «Daj mi, proszę, trochę wody w naczyniu, abym się napił».

1 Krl 17,13

Eliasz zaś jej powiedział : «Nie bój się! Idź, zrób, jak rzekłaś; tylko najpierw zrób z tego mały podpłomyk dla mnie i przynieś mi! A sobie i twemu synowi zrobisz potem.

1 Krl 17,18

Wówczas powiedziała ona Eliaszowi: «Czego ty , mężu Boży, chcesz ode mnie? Czy po to przyszedłeś do mnie, aby mi przypomnieć moją winę i przyprawić o śmierć mego syna?»

1 Krl 17,24

A wtedy ta kobieta powiedziała do Eliasza: «Teraz już wiem, że naprawdę jesteś mężem Bożym i słowo Pańskie w twoich ustach jest prawdą».

1 Krl 18,5

Otóż Achab powiedział do Obadiasza: «Chodź, przejdziemy* kraj w kierunku wszystkich wód i do wszystkich potoków. Może gdzie znajdziemy trawę, to wyżywimy konie i muły i nie zamorzymy bydła».

1 Krl 18,7

Kiedy Obadiasz był w drodze, zdarzyło się, że właśnie spotkał go Eliasz. A on go poznał i upadłszy na twarz, powiedział : «Czyś to ty , panie mój, Eliaszu?»

1 Krl 18,10

Na życie Pana, Boga twego! Nie ma narodu ani królestwa, do którego by nie posłał mój pan, aby cię odszukać. Gdy zaś powiedziano : "Nie ma", to kazał przysięgać każdemu królestwu i każdemu narodowi na to , że ciebie nie można znaleźć.

1 Krl 18,12

Przecież może się zdarzyć, że kiedy ja odejdę od ciebie, to tchnienie Pańskie uniesie ciebie, nie wiem dokąd. Gdy zaś przyjdę powiedzieć Achabowi, a on cię nie znajdzie, to wówczas może mnie zabić! A wszak twój sługa boi się Pana od swojej młodości.

1 Krl 18,17

Gdy Achab zobaczył Eliasza, powiedział mu: « To ty jesteś ten dręczyciel Izraela!»