1 Mch 1,6

Przywołał więc najdostojniejszych swoich wodzów, tych, którzy od młodości z nim razem byli wychowani, i jeszcze za życia rozdzielił swoje królestwo pomiędzy nich*.

1 Mch 1,57

Wyrok królewski pozbawiał życia tego, u kogo gdziekolwiek znalazła się Księga Przymierza albo jeżeli ktoś postępował zgodnie z nakazami Prawa.

1 Mch 1,63

Woleli raczej umrzeć, aniżeli skalać się pokarmem i zbezcześcić święte przymierze. Oddali też swoje życie .

1 Mch 2,13

Na cóż więc nam jeszcze życie ?»

1 Mch 2,30

razem ze swoimi dziećmi, żonami i bydłem. Wszystko bowiem, co złe, zwaliło się na nich.

1 Mch 2,33

Mówili do nich: «Dość już! Wyjdźcie i uczyńcie to, co głosi królewski rozkaz, a będziecie żyli ».

1 Mch 2,38

Natarli [tamci] na nich w czasie walki [prowadzonej] w szabat, tak że zostali oni pozabijani, a także ich żony , dzieci - blisko tysiąc ludzi - i bydło.

1 Mch 2,40

a jeden do drugiego mówił: «Jeżeli wszyscy będziemy tak postępowali jak nasi bracia i [w szabat] nie będziemy walczyć z poganami o nasze życie i nasze ustawy, to teraz bardzo szybko zgładzą nas z ziemi».

1 Mch 2,50

Teraz więc, dzieci, brońcie Prawa, a nawet życie swoje oddajcie za przymierze, zawarte z waszymi ojcami.

1 Mch 2,51

Pamiętajcie o tym, jak postępowali ojcowie, co czynili za swojego życia , a zdobędziecie wielką chwałę i imię wasze wiecznie [wspominać będą].

1 Mch 3,12

Oni zaś zabrali łupy na nich zdobyte, a Juda wziął sobie miecz Apoloniusza i walczył nim przez całe swoje życie .

1 Mch 3,20

Oni przychodzą do nas pełni pychy i bezprawia po to, aby wytępić nas razem z żonami naszymi i dziećmi i aby nas obrabować.

1 Mch 3,21

My zaś walczymy o swoje życie i o swoje obyczaje.

1 Mch 4,35

Kiedy Lizjasz spostrzegł odwrót swoich szyków i odwagę żołnierzy Judy, jak gotowi byli albo żyć , albo mężnie zginąć, wycofał się do Antiochii i najmował żołnierzy, aby znów znaleźć się w Judei z większą ilością [wojska].

1 Mch 5,13

Mordują także wszystkich naszych braci, którzy mieszkają w Tubi*, uprowadzili ich żony i dzieci, a mienie im zabrali, zginęło tam około tysiąca ludzi».

1 Mch 5,23

Zabrał też ludzi, którzy mieszkali w Galilei i w Arbattach*, razem z żonami i dziećmi, i ze wszystkim, co było ich własnością, i przyprowadził ich z wielką radością do Judei.

1 Mch 5,45

Wtedy Juda zebrał wszystkich Izraelitów, którzy mieszkali w Gileadzie, od najmniejszego aż do największego, razem z żonami , dziećmi i mieniem - bardzo wielki obóz - aby się udać do ziemi judzkiej.

1 Mch 6,16

Tam też król Antioch zakończył swe życie w sto czterdziestym dziewiątym roku.

1 Mch 6,17

Gdy Lizjasz dowiedział się, że król zakończył swe życie , ustanowił królem jego syna Antiocha*, którego wychowywał od samej młodości. Nadał mu też przydomek Eupator.

1 Mch 6,46

Wtedy podszedł do słonia, przebił go od spodu i zabił, a słoń padając na ziemię przywalił go. Tak oddał tam życie .

1 Mch 6,55

Wtedy Lizjasz dowiedział się, że Filip, którego król Antioch jeszcze za życia ustanowił wychowawcą swego syna Antiocha, aby go nauczyć rządzić królestwem,

1 Mch 8,10

Oni jednak dowiedzieli się o tym, wysłali do nich jednego wodza, który walczył z nimi, tak że padło spośród nich wielu zabitych, żony ich i dzieci zostały wzięte do niewoli, złupili ich, a ziemię ich sobie przywłaszczyli, zburzyli ich twierdze*, a ich samych aż do tego dnia trzymają w niewoli.

1 Mch 9,9

Ale oni odradzali mu słowami: «To się nam nie uda. W tej chwili raczej ratujmy swoje własne życie ! Później powrócimy razem z naszymi braćmi i przeciwko nim będziemy walczyli. Jest nas zbyt mało».

1 Mch 9,10

Juda jednak odpowiedział: «Przenigdy tego nie zrobię, abym miał przed nimi uciekać. Jeżeli na nas już czas, mężnie za naszych braci położymy swe życie . Nie pozwólmy niczego ująć z naszej chwały!»

1 Mch 9,44

Jonatan zaś powiedział do tych, którzy byli przy nim: «Powstańmy i walczmy o swoje życie ! Dziś bowiem jest inaczej, aniżeli było wczoraj czy przedwczoraj.

1 Mch 9,56

Wtedy też Alkimos w wielkich boleściach zakończył swe życie .

1 Mch 9,71

Zgodził się on i uczynił według jego życzenia. Pod przysięgą też zapewnił, że przez całe swoje życie nie będzie knuł nic złego przeciw niemu.

1 Mch 10,54

Teraz więc nawiążmy przyjaźń między sobą. Daj mi swoją córkę za żonę , a zostanę twoim zięciem i złożę tobie i jej dary godne ciebie».

1 Mch 10,58

Król Aleksander wyszedł naprzeciwko nich. Ptolemeusz dał mu za żonę córkę swą Kleopatrę, a on w Ptolemaidzie urządził dla niej wesele, jak to czynią królowie - z wielkim przepychem.

1 Mch 11,10

Żal mi, że dałem mu swoją córkę, bo nastawał na moje życie ».