1 Mch 1,1

Aleksander*, syn Filipa* Macedońskiego, wyruszył z kraju Kittim* i po zwycięskich walkach* pokonał Dariusza*, króla Persów i Medów, i w jego miejsce objął panowanie najpierw nad Helladą.

1 Mch 1,2

Prowadził on wiele wojen: zdobył [wiele] umocnionych miejscowości i wytracił królów [rządzących na swych] ziemiach.

1 Mch 1,10

Spomiędzy nich wyszedł korzeń [wszelkiego] grzechu - Antioch Epifanes*, syn króla Antiocha. Przebywał on w Rzymie jako zakładnik*, zaczął panować w sto trzydziestym siódmym roku panowania greckiego*.

1 Mch 1,13

Niektórzy zaś spomiędzy ludu zapalili się do tej sprawy i udali się do króla *, a on dał im władzę, żeby wprowadzili pogańskie obyczaje.

1 Mch 1,16

Kiedy Antioch opanował królestwo, uznał, że może rozciągnąć swoją władzę na ziemię egipską i że w ten sposób będzie królem nad dwoma państwami*.

1 Mch 1,18

i prowadził wojnę przeciwko Ptolemeuszowi*, królowi Egiptu. Ptolemeusz wycofał się przed nim i uciekł, a padło wielu zabitych.

1 Mch 1,29

Po dwóch latach król posłał do miast judzkich przełożonego nad Mizyjczykami*, a on przybył do Jerozolimy w otoczeniu licznego wojska.

1 Mch 1,41

Król wydał dekret dla całego państwa: «Wszyscy mają być jednym narodem

1 Mch 1,44

Król posłał swoich wysłańców do Jerozolimy i do miast judzkich z pisemnym poleceniem, żeby postępowały według obyczajów, które dla kraju były obce;

1 Mch 2,19

Na to jednak Matatiasz odpowiedział donośnym głosem: «Jeżeli nawet wszystkie narody, które mieszkają w państwie podległym królewskiej władzy, na znak posłuszeństwa swemu królowi odstąpiły od kultu swych ojców i zgodziły się na jego nakazy,

1 Mch 2,48

Tak więc bronili Prawa przed poganami i królami i nie pozostawili grzesznikowi pola do działania.

1 Mch 3,7

Wielu królów * rozgniewał na siebie, ale Jakub cieszył się z jego czynów i aż na wieki błogosławiona pozostanie jego pamięć.

1 Mch 3,26

Wieść o nim doszła aż do króla , a narody opowiadały o walkach Judy.

1 Mch 3,30

Obawiał się więc, że, jak nieraz się to już zdarzało, nie będzie miał pieniędzy na wydatki i na podarunki, które poprzednio rozdawał hojną ręką. Był bowiem bardziej rozrzutny niż inni królowie , jego poprzednicy.

1 Mch 3,37

Wtedy król zabrał drugą połowę swych wojsk, w roku sto czterdziestym siódmym* wyruszył z królewskiej swej stolicy, Antiochii*, przeprawił się przez rzekę Eufrat i przeszedł przez górne krainy*.

1 Mch 3,42

Juda razem z braćmi zobaczył, że zło przebiera miarę i że wojska obozują już na ich ziemi. Dowiedzieli się też o rozkazach, które król wydał, żeby naród zniszczyć zupełnie.

1 Mch 4,27

On zaś dowiedziawszy się o tym zatrwożył się i upadł na duchu, bo z Izraelem nie tak się stało, jak on sobie życzył, i nie tak wyszło, jak mu król rozkazał.

1 Mch 6,1

W czasie swojej wyprawy po górnej krainie*, król Antioch dowiedział się, że w Persji w Elimais*, jest miasto sławne z bogactwa, ze srebra i złota,

1 Mch 6,2

że jest tam nadzwyczaj bogata świątynia, a w niej złote hełmy*, pancerze i zbroja, jaką pozostawił tam król macedoński Aleksander, syn Filipa, który panował najpierw nad Grekami.

1 Mch 6,8

Gdy król usłyszał o tych wypadkach, zdumiał się i przeraził do tego stopnia, że padł na łoże i ze smutku się rozchorował*, bo nie tak się stało, jak sobie życzył.

1 Mch 6,16

Tam też król Antioch zakończył swe życie w sto czterdziestym dziewiątym roku.

1 Mch 6,17

Gdy Lizjasz dowiedział się, że król zakończył swe życie, ustanowił królem jego syna Antiocha*, którego wychowywał od samej młodości. Nadał mu też przydomek Eupator.

1 Mch 6,22

i poszli do króla , mówiąc: «Ile jeszcze czasu upłynie, nim wydasz wyrok i zemścisz się za naszych braci?

1 Mch 6,28

Gdy król to usłyszał, rozgniewał się i zwołał na naradę wszystkich swoich przyjaciół, dowódców swego wojska i przełożonych nad konnicą.

1 Mch 6,33

Wczesnym rankiem król wyruszył i szybko wyprowadził wojsko w stronę Bet-Zacharia. Wojska ustawiły się do bitwy i zagrano na trąbach.

1 Mch 6,43

Eleazar Auaran* zauważył, że jedna z bestii ma na sobie królewskie pancerze. Była ona większa od wszystkich innych bestii. Sądził on, że na niej jest król .

1 Mch 6,48

Część królewskiego wojska wyszła przeciwko nim w stronę Jerozolimy. Król zaś rozłożył obóz, aby walczyć przeciw Judei i przeciw górze Syjon.

1 Mch 6,50

Król więc zajął Bet-Sur i pozostawił w nim załogę do strzeżenia go.

1 Mch 6,55

Wtedy Lizjasz dowiedział się, że Filip, którego król Antioch jeszcze za życia ustanowił wychowawcą swego syna Antiocha, aby go nauczyć rządzić królestwem,

1 Mch 6,56

powrócił z Persji i Medii razem z wojskiem, które było przy królu , i stara się o objęcie władzy.