2 Krn 1,11

Wówczas odpowiedział Bóg Salomonowi: «Ponieważ dążeniem twego serca było, nie żeby prosić o bogactwo, o skarby i chwałę, ani o śmierć tych, którzy cię nienawidzą, ani o długie życie , ale pragnąłeś dla siebie mądrości i wiedzy, aby sądzić mój lud, nad którym ustanowiłem cię królem,

2 Krn 6,31

Niech zachowają bojaźń wobec Ciebie i chodzą Twoimi drogami po wszystkie dni swego życia na powierzchni ziemi, którą dałeś naszym przodkom.

2 Krn 9,7

Szczęśliwe twoje żony , szczęśliwi twoi słudzy! Oni wciąż stoją przed twoim obliczem i wsłuchują się w twoją mądrość.

2 Krn 10,6

A król Roboam zasięgnął rady starszych, którzy stanowili otoczenie jego ojca Salomona, za jego życia , mówiąc: «Jak mi doradzacie odpowiedzieć temu ludowi?»

2 Krn 10,7

Oni zaś tak do niego przemówili: «Jeśli będziesz dla tego ludu dobry i okażesz im życzliwość, a przemówisz do nich łagodnymi słowami, to będą ci sługami przez całe życie ».

2 Krn 11,18

Potem wziął sobie Roboam za żonę Machalat, córkę Jerimota, syna Dawida*, i Abihail, córkę Eliaba, syna Jessego.

2 Krn 13,20

Za życia Abiasza Jeroboam nie mógł już powrócić do sił; potem poraził go Pan, i umarł.

2 Krn 14,12

Asa zaś i lud, który z nim był, ścigali ich aż do Geraru. Kuszytów padło wtedy tylu, że nie ostał się nikt przy życiu , albowiem zostali starci przed Panem i Jego wojskiem. Zdobyto bardzo wielki łup.

2 Krn 15,17

Ale choć nie usunięto wyżyn z Izraela, jednak serce Asy w ciągu całego życia jego pozostało szczere.

2 Krn 18,13

Wówczas Micheasz odrzekł: «Na życie Pana, na pewno będę mówił to, co powie mój Bóg».

2 Krn 20,24

Gdy mieszkańcy Judy doszli do miejsca, skąd widać już pustynię, i spojrzeli na to mnóstwo, oto [zobaczyli] trupy leżące na ziemi: nikt nie uszedł z życiem .

2 Krn 21,6

Kroczył on drogą królów izraelskich, podobnie jak czynił dom Achaba, ponieważ córka Achaba była jego żoną . Czynił on to, co jest złe w oczach Pańskich.

2 Krn 21,14

oto Pan uderzy cię wielką klęską, jakiej dozna twój naród, twoi synowie, twoje żony i cały twój majątek.

2 Krn 21,17

Wkroczyli więc do Judy, zniszczyli ją, zabierając cały majątek, jaki znalazł się w pałacu królewskim, ponadto uprowadzili jego synów i żony , tak iż nie został mu żaden inny syn, poza Joachazem*, najmłodszym z jego synów.

2 Krn 22,11

Lecz Joszeba*, córka króla, zabrała Joasza, syna Ochozjasza, i wyniósłszy go potajemnie spośród zabijanych synów królewskich, skryła go razem z jego mamką w pokoju sypialnym. Tak to ukrywała go Joszeba, córka króla Jorama, a żona kapłana Jojady - była ona przecież siostrą Ochozjasza - przed Atalią, tak iż ona go nie zgładziła.

2 Krn 23,11

Wówczas wyprowadzono syna króla i włożono na niego diadem i Świadectwo*, i ogłoszono go królem. Namaścili go: Jojada i jego synowie. Wołano też: «Niech żyje król!»

2 Krn 24,2

Joasz czynił to, co było słuszne w oczach Pańskich, przez wszystkie dni życia kapłana Jojady.

2 Krn 24,3

Jojada dobrał mu dwie żony , tak iż miał on synów i córki.

2 Krn 24,15

Potem zestarzał się Jojada i syty życia zmarł, mając lat sto trzydzieści.

2 Krn 25,18

A Joasz, król izraelski, przekazał Amazjaszowi, królowi judzkiemu, taką odpowiedź: «Cierń na Libanie przesłał cedrowi na Libanie taką prośbę: "Daj córkę swoją mojemu synowi za żonę !" Lecz dziki zwierz, który jest na Libanie, przebiegał i rozdeptał cierń.

2 Krn 25,25

Amazjasz, syn Joasza, król judzki, żył jeszcze piętnaście lat po śmierci Joasza, syna Joachaza, króla izraelskiego.

2 Krn 26,5

Dopóki żył Zachariasz, który go uczył bojaźni Bożej, szukał on Pana, a jak długo szukał Pana, Bóg mu szczęścił*.

2 Krn 29,9

Oto dlaczego nasi przodkowie padali od miecza, a synów naszych, nasze córki i nasze żony uprowadzono do niewoli.

2 Krn 31,18

Wpisano również ich dzieci, żony , synów i córki do całego zgromadzenia, bo oni byli obowiązani oddać się na stałe rzeczom świętym*.

2 Krn 34,22

Udał się więc Chilkiasz i ci, którym król rozkazał, do prorokini Chuldy, żony Szalluma, syna Tokehata, syna Chasry, strażnika szat. Mieszkała ona w Jerozolimie, w nowym mieście. Opowiedzieli jej, jak to było.

2 Krn 34,33

Jozjasz usunął wszystkie obrzydliwości ze wszystkich ziem Izraelitów i zobowiązał wszystkich znajdujących się w Izraelu do służenia Panu, ich Bogu. Przez całe jego życie nie odstąpili oni od Pana, Boga swych ojców.