2 Sm 1,18

i polecił, aby się uczyli [jej]* potomkowie Judy . Właśnie ona została zapisana w "Księdze Sprawiedliwego".

2 Sm 2,4

Przybyli ludzie z Judy * i namaścili Dawida na króla nad domem Judy . Kiedy powiadomiono Dawida, że to mieszkańcy Jabesz w Gileadzie pochowali Saula,

2 Sm 2,7

Niech więc będą mocne wasze ręce i bądźcie dzielni, Saul bowiem, wasz pan, umarł, mnie zaś dom Judy namaścił sobie na króla».

2 Sm 2,10

Iszbaal, syn Saula, liczył lat czterdzieści, gdy zaczął panować nad Izraelem, a rządził dwa lata. Tylko dom Judy został przy Dawidzie.

2 Sm 2,11

Okres, w którym Dawid panował nad domem Judy w Hebronie, wynosił siedem lat i sześć miesięcy.

2 Sm 3,10

Odbiorę królestwo domowi Saula, umocnię natomiast władzę Dawida nad Izraelem i Judą od Dan do Beer-Szeby».

2 Sm 5,5

Judą rządził w Hebronie lat siedem i sześć miesięcy, w Jerozolimie zaś całym Izraelem i Judą rządził lat trzydzieści trzy*.

2 Sm 11,11

Uriasz odpowiedział Dawidowi: «Arka, Izrael i Juda przebywają w namiotach, podobnie też i pan mój, Joab, wraz ze sługami mego pana obozują w otwartym polu, a ja miałbym pójść do swojego domu, aby jeść, pić i spać ze swoją żoną? Na życie Pana i na twoje, czegoś podobnego nie uczynię»*.

2 Sm 12,8

Dałem ci dom twojego pana, a żony twego pana na twoje łono, oddałem ci dom Izraela i Judy , a gdyby i tego było za mało, dodałbym ci jeszcze więcej.

2 Sm 19,12a

Wtedy król Dawid posłał polecenie kapłanom Sadokowi i Abiatarowi: «Powiedzcie starszyźnie z Judy : Dlaczego jesteście ostatni w przywróceniu króla do jego siedziby?

2 Sm 19,15

W ten sposób ujął serca wszystkich ludzi z Judy jakby jednego człowieka, tak że wysłali do króla prośbę: «Wróć jak najszybciej wraz ze wszystkimi twymi sługami!»

2 Sm 19,16

Wrócił więc król i przybył nad Jordan. Ludzie z Judy natomiast przybyli z Gilgal, chcąc królowi wyjść naprzeciw i przeprowadzić go przez Jordan.

2 Sm 19,17

Również Szimei, syn Gery, Beniaminita, pochodzący z Bachurim, spieszył razem z Judą na spotkanie króla Dawida.

2 Sm 19,41

Król udał się do Gilgal. Szedł z nim Kimham. Cały lud z Judy oraz połowa wojska izraelskiego towarzyszyli królowi.

2 Sm 19,42

Lecz oto wszyscy ludzie z Izraela przybyli przed króla i postawili królowi pytanie: «Dlaczego nasi bracia, ludzie z Judy prowadzili cię i przeprawili przez Jordan, tak króla, jego rodzinę, jak i wszystkich ludzi Dawida wraz z nim?»

2 Sm 19,43

Wszyscy ludzie z Judy odpowiedzieli Izraelitom: «Dlatego że król jest dla mnie* bliższy. Czemu popadasz w gniew z tego powodu? Czy zabraliśmy* co z króla? Czy przyniósł nam jaki dar?»

2 Sm 19,44

Izraelici odpowiedzieli ludziom Judy : «Dziesięciokrotnie większe mam prawo do króla, a i co do Dawida mam nad tobą pierwszeństwo. Więc dlaczego mnie lekceważyłeś? Czy nie z mojej strony powstał najpierw wniosek, aby króla przywrócić?» Ale słowa ludzi z Judy były twardsze niż ludzi z Izraela.

2 Sm 20,2

Wtedy wszyscy ludzie z Izraela odstąpili Dawida i poszli za Szebą, synem Bikriego. Ludzie jednak z Judy od Jordanu aż do Jerozolimy stali wiernie przy swoim królu.

2 Sm 20,4

Pewnego razu odezwał się król do Amasy: «Zwołaj do mnie ludzi z Judy w ciągu trzech dni, a potem stawisz się tutaj»*.

2 Sm 20,5

Amasa udał się w celu zwołania pokolenia Judy , przedłużał jednak swój pobyt poza czas wyznaczony.

2 Sm 21,2

Król wezwał do siebie Gibeonitów i rozmawiał z nimi. Gibeonici nie wywodzili się z Izraelitów, lecz z resztek Amorytów. Chociaż Izraelici przysięgali im*, jednak Saul starał się ich wyniszczyć z powodu gorliwości o Izraela i Judę .

2 Sm 24,1

Jeszcze raz Pan zapłonął gniewem przeciw Izraelitom. Pobudził przeciw nim Dawida słowami: «Idź i policz Izraela i Judę ».

2 Sm 24,9

Joab przekazał królowi liczbę spisanej ludności. Izrael liczył osiemset tysięcy wojowników dobywających miecza, Juda zaś - pięćset tysięcy ludzi*.