Dz 4,26

Powstali królowie ziemi i książęta zeszli się razem przeciw Panu i przeciw Jego Pomazańcowi*.

Dz 7,10

I uwolnił go od wszystkich ucisków, i dał łaskę i mądrość w oczach faraona, króla Egiptu. A ten ustanowił go przełożonym nad Egiptem i nad całym swym domem.

Dz 7,18

aż doszedł do władzy inny król w Egipcie, który nic nie wiedział o Józefie.

Dz 8,27

A on poszedł. Właśnie wtedy przybył do Jerozolimy oddać pokłon Bogu Etiop, dworski urzędnik królowej etiopskiej, Kandaki*, zarządzający całym jej skarbcem,

Dz 9,15

«Idź - odpowiedział mu Pan - bo wybrałem sobie tego człowieka za narzędzie. On zaniesie imię moje do pogan i królów , i do synów Izraela.

Dz 12,20

Gniewał się bardzo na mieszkańców Tyru i Sydonu. Lecz oni razem przybyli do niego, pozyskali Blasta, podkomorzego królewskiego, i prosili o pokój, ponieważ sprowadzali żywność z kraju króla .

Dz 13,21

Później poprosili o króla , i dał im Bóg na lat czterdzieści Saula, syna Kisza z pokolenia Beniamina.

Dz 13,22

Gdy zaś jego odrzucił, powołał na ich króla Dawida, o którym też dał świadectwo w słowach: Znalazłem Dawida, syna Jessego, człowieka po mojej myśli, który we wszystkim wypełni moją wolę*.

Dz 17,7

a Jazon ich przyjął. Oni wszyscy występują przeciwko rozkazom Cezara, głosząc, że jest inny król , Jezus»*.

Dz 25,13

Po upływie kilku dni król Agryppa i Berenike przybyli do Cezarei powitać Festusa.

Dz 25,14

Gdy przebywali tam dłuższy czas, Festus przedstawił królowi sprawę Pawła: «Feliks pozostawił w więzieniu pewnego człowieka - powiedział.

Dz 25,24

« Królu Agryppo - przemówił Festus - i wszyscy tutaj obecni! Widzicie tego, z powodu którego nachodziło mnie mnóstwo Żydów zarówno w Jerozolimie, jak tutaj, wołając, że nie powinien on żyć dłużej.

Dz 25,26

Nie mogę jednak napisać władcy nic pewnego w jego sprawie, dlatego stawiłem go przed wami, a zwłaszcza przed tobą, królu Agryppo, abym po przesłuchaniu miał co napisać.

Dz 26,2

«Uważam to za szczęście, że mogę dzisiaj bronić się przeciwko wszystkim zarzutom, jakie stawiają Żydzi, przed tobą, królu Agryppo,

Dz 26,7

której spełnienia ma nadzieję doczekać się dwanaście naszych pokoleń, służących Bogu wytrwale we dnie i w nocy. Z powodu tej nadziei, królu , oskarżyli mnie Żydzi.

Dz 26,13

W południe podczas drogi ujrzałem, o królu , światło z nieba, jaśniejsze od słońca, które ogarnęło mnie i moich towarzyszy podróży.

Dz 26,19

Temu widzeniu z nieba nie mogłem się sprzeciwić, królu Agryppo!

Dz 26,26

Zna te sprawy król , do którego śmiało mówię. Jestem przekonany, że nic z nich nie jest mu obce. Nie działo się to bowiem w jakimś zapadłym kącie.

Dz 26,27

Czy wierzysz, królu Agryppo, Prorokom? Wiem, że wierzysz».

Dz 26,30

Na to wstał król i namiestnik, i Berenike, i ci, którzy z nimi wzięli udział w posiedzeniu.