setnik
Dz 10,1
W Cezarei mieszkał człowiek imieniem Korneliusz, setnik z kohorty zwanej Italską,
Dz 10,22
A oni odpowiedzieli: « Setnik Korneliusz, człowiek sprawiedliwy i bogobojny, o czym zaświadczyć może cała ludność żydowska otrzymał polecenie od anioła świętego, aby cię wezwał do swego domu i wysłuchał tego, co mu powiesz».
Dz 21,32
Natychmiast wziął żołnierzy i setników i zbiegł do nich na dół. Na widok trybuna i żołnierzy zaprzestano bić Pawła.
Dz 22,25
«Czy wolno wam biczować obywatela rzymskiego? I to bez sądu?»* - odezwał się Paweł do stojącego obok setnika , gdy go związano rzemieniem.
Dz 22,26
Usłyszawszy to, setnik poszedł do trybuna i powiedział mu: «Co chcesz robić? Bo ten człowiek jest Rzymianinem».
Dz 23,17
Paweł przywołał jednego z setników i rzekł: «Zaprowadź tego młodzieńca do trybuna, ma bowiem mu coś oznajmić».
Dz 23,23
Przywoławszy dwóch setników , rozkazał: «Przygotujcie do wymarszu do Cezarei dwustu żołnierzy i siedemdziesięciu jezdnych, i dwustu oszczepników na trzecią godzinę w nocy*».
Dz 24,23
A setnikowi rozkazał strzec go, zastosować ulgi i nie przeszkadzać żadnemu z przyjaciół w oddawaniu mu usług.
Dz 27,1
Kiedy nasz* odjazd do Italii został postanowiony, oddano Pawła razem z innymi więźniami setnikowi cesarskiej kohorty, imieniem Juliusz.
Dz 27,6
Tam setnik znalazł okręt aleksandryjski, płynący do Italii, i umieścił nas na nim.
Dz 27,11
Ale setnik ufał bardziej sternikowi i właścicielowi okrętu* aniżeli słowom Pawła.
Dz 27,31
rzekł Paweł do setnika i żołnierzy: «Jeśli ci nie zostaną na okręcie, wy nie potraficie się uratować».
Dz 27,43
Lecz setnik , chcąc ocalić Pawła, przeszkodził ich zamiarowi. Rozkazał, aby ci, co umieją pływać, skoczyli pierwsi do wody i wyszli na brzeg,