Hi 1,19

Wtem powiał szalony wicher z pustyni, poruszył czterema węgłami domu, zawalił go na dzieci , tak iż poumierały. Ja sam uszedłem, by ci o tym donieść».

Hi 5,25

Poznasz, że wielu masz potomków, że twych dzieci - jak trawy na łące.

Hi 17,5

"Zwołano bliskich do podziału, a mdleją oczy własnych dzieci "*.

Hi 21,11

Swych chłopców puszczają jak owce: niech dzieci biegają radośnie,

Hi 24,5

niby osły na pustkowiu. Wychodzą, by szukać pracy, żywności szukają do wieczora, pożywienia dla dzieci .

Hi 27,14

Synowie się mnożą pod miecz, a dzieci głodne z braku chleba;

Hi 39,16

Swe dzieci traktuje jak obce, próżny to dla niego trud - jest bez stada.