Jk 1,4

Wytrwałość zaś winna być dziełem doskonałym, abyście byli doskonali, nienaganni, w niczym nie wykazując braków.

Jk 1,5

Jeśli zaś komuś z was brakuje mądrości, niech prosi o nią Boga, który daje wszystkim chętnie i nie wymawiając; a na pewno ją otrzyma*.

Jk 1,6

Niech zaś prosi z wiarą, a nie wątpi o niczym! Kto bowiem żywi wątpliwości, podobny jest do fali morskiej wzbudzonej wiatrem i miotanej to tu, to tam.

Jk 1,7

Człowiek ten niech nie myśli, że otrzyma cokolwiek od Pana,

Jk 1,13

Kto doznaje pokusy, niech nie mówi, że Bóg go kusi. Bóg bowiem ani nie podlega pokusie ku złemu, ani też nikogo nie kusi.

Jk 1,16

Nie dajcie się zwodzić, bracia moi umiłowani!

Jk 1,17

Każde dobro, jakie otrzymujemy, i wszelki dar doskonały zstępują z góry, od Ojca świateł*, u którego nie ma przemiany ani cienia zmienności*.

Jk 1,20

Gniew bowiem męża nie wykonuje sprawiedliwości Bożej*.

Jk 1,22

Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie.

Jk 1,23

Jeżeli bowiem ktoś przysłuchuje się tylko słowu, a nie wypełnia go, podobny jest do człowieka oglądającego w lustrze swe naturalne odbicie.

Jk 1,25

Kto zaś pilnie rozważa doskonałe Prawo, Prawo wolności*, i wytrwa w nim , ten nie jest słuchaczem skłonnym do zapominania, ale wykonawcą dzieła; wypełniając je, otrzyma błogosławieństwo.

Jk 1,26

Jeżeli ktoś uważa się za człowieka religijnego, lecz łudząc serce swoje nie powściąga swego języka, to pobożność jego pozbawiona jest podstaw.

Jk 2,1

Bracia moi, niech wiara wasza w Pana naszego Jezusa Chrystusa uwielbionego nie ma względu na osoby.

Jk 2,4

to czy nie czynicie różnic między sobą i nie stajecie się sędziami przewrotnymi?

Jk 2,5

Posłuchajcie, bracia moi umiłowani! Czy Bóg nie wybrał ubogich tego świata na bogatych w wierze oraz na dziedziców królestwa przyobiecanego tym, którzy Go miłują?*

Jk 2,6

Wy zaś odmówiliście ubogiemu poszanowania. Czy to nie bogaci uciskają was bezwzględnie i nie oni ciągną was do sądów?

Jk 2,7

Czy nie oni bluźnią zaszczytnemu Imieniu, które wypowiedziano nad wami?*

Jk 2,11

Ten bowiem, który powiedział: Nie cudzołóż!, powiedział także: Nie zabijaj!* Jeżeli więc nie popełniasz cudzołóstwa, jednak dopuszczasz się zabójstwa, jesteś przestępcą wobec Prawa.

Jk 2,13

Będzie to bowiem sąd nieubłagany dla tego, który nie czynił miłosierdzia: miłosierdzie odnosi triumf nad sądem*.

Jk 2,14

Jaki z tego pożytek, bracia moi, skoro ktoś będzie utrzymywał, że wierzy, a nie będzie spełniał uczynków? Czy [sama] wiara zdoła go zbawić?*

Jk 2,15

Jeśli na przykład brat lub siostra nie mają odzienia lub brak im codziennego chleba,

Jk 2,16

a ktoś z was powie im: «Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i najedzcie do syta!» - a nie dacie im tego, czego koniecznie potrzebują dla ciała - to na co się to przyda?

Jk 2,17

Tak też i wiara, jeśli nie byłaby połączona z uczynkami, martwa jest sama w sobie.

Jk 2,21

Czy Abraham, ojciec nasz, nie z powodu uczynków został usprawiedliwiony, kiedy złożył syna Izaaka na ołtarzu ofiarnym?*

Jk 2,24

Widzicie, że człowiek dostępuje usprawiedliwienia na podstawie uczynków, a nie samej tylko wiary*.

Jk 2,25

Podobnie też nierządnica Rachab, która przyjęła wysłanników i inną drogą odprawiła ich*, czy nie dostąpiła usprawiedliwienia za swoje uczynki?

Jk 3,1

Niech zbyt wielu z was nie uchodzi za nauczycieli*, moi bracia, bo wiecie, iż tym bardziej surowy czeka nas sąd.

Jk 3,2

Wszyscy bowiem często upadamy. Jeśli kto nie grzeszy mową, jest mężem doskonałym, zdolnym utrzymać w ryzach także całe ciało.

Jk 3,8

Języka natomiast nikt z ludzi nie potrafi okiełznać, to zło niestateczne, pełne zabójczego jadu.

Jk 3,9

Przy jego pomocy wielbimy Boga i Ojca i nim przeklinamy ludzi, stworzonych na podobieństwo Boże*.