Koh 1,11

Nie ma pamięci o tych, co dawniej żyli *, ani też o tych, co będą kiedyś żyli , nie będzie wspomnienia u tych, co będą potem.

Koh 2,3

Postanowiłem w sercu swoim krzepić ciało moje winem - choć rozum miał zostać moim mądrym przewodnikiem - i oddać się głupocie, aż zobaczę, co dla ludzi jest szczęściem, które gotują sobie pod niebem, dopóki trwają dni ich życia .

Koh 2,17

Toteż znienawidziłem życie , gdyż przykre mi były wszystkie sprawy, jakie się dzieją pod słońcem; bo wszystko marność i pogoń za wiatrem.

Koh 3,12

Poznałem, że dla niego nic lepszego, niż cieszyć się i o to dbać, by szczęścia zaznać w swym życiu .

Koh 3,19

Los bowiem synów ludzkich jest ten sam, co i los zwierząt; los ich jest jeden: jaka śmierć jednego, taka śmierć drugiego, i oddech życia * ten sam. W niczym więc człowiek nie przewyższa zwierząt, bo wszystko jest marnością.

Koh 3,21

Któż pozna, czy siła życiowa synów ludzkich idzie w górę, a siła życiowa zwierząt zstępuje w dół, do ziemi?*

Koh 4,2

Więc za szczęśliwych uznałem umarłych, którzy dawno już zeszli, od żyjących , których życie jeszcze trwa;

Koh 4,15

Widziałem, jak wszyscy żyjący , co chodzą pod słońcem, stanęli przy młodzieńcu, drugim [po królu], który miał zająć jego miejsce.

Koh 5,17

Oto, co ja uznałem za dobre: że piękną jest rzeczą jeść i pić, i szczęścia zażywać przy swojej pracy, którą się człowiek trudzi pod słońcem, jak długo się liczy dni jego życia , których mu Bóg użyczył: bo to tylko jest mu dane.

Koh 5,19

Taki nie myśli wiele o dniach swego życia , gdyż Bóg go zajmuje radością serca.

Koh 6,3

Gdyby ktoś zrodził nawet stu synów i żył wiele lat, i dni jego lat się pomnożyły*, lecz dusza jego nie nasyciła się dobrem i nawet pogrzebu by nie miał - powiadam: Szczęśliwszy od niego nieżywy płód,

Koh 6,8

Bo czym góruje mędrzec nad głupcem? Czym biedny, co wie, jak radzić sobie w życiu ?

Koh 6,12

A któż to wie, co w życiu dobre dla człowieka, dopóki liczy marne dni swego życia , które jakby cień przepędza? Bo kto oznajmi człowiekowi, co potem będzie pod słońcem?

Koh 7,2

Lepiej jest iść do domu żałoby, niż iść do domu wesela, bo w tamtym jest koniec każdego człowieka, i człowiek żyjący bierze to sobie do serca.

Koh 7,12

Bo w cieniu mądrości, jak w cieniu pieniądza; a większa jest jeszcze korzyść z poznania mądrości: darzy życiem tego, który ją posiada.

Koh 7,15

Wszystko widziałem za marnych dni moich: tu sprawiedliwy, który ginie przy swej sprawiedliwości, a tu złoczyńca, który przy złości swej długo żyje .

Koh 8,12

zwłaszcza że grzesznik czyni źle stokrotnie, a jednak długo żyje . Chociaż ja również i to poznałem, że szczęści się tym, którzy Boga się boją, dlatego że się Go boją.

Koh 8,15

Sławiłem więc radość, bo nic dla człowieka lepszego pod słońcem, niż żeby jadł, pił i doznawał radości, i by to go cieszyło przy jego trudzie za dni jego życia , które pod słońcem daje mu Bóg.

Koh 9,3

To złem jest wśród wszystkiego, co się dzieje pod słońcem, że jeden dla wszystkich jest los. A przy tym serce synów ludzkich pełne jest zła i głupota w ich sercu, dopóki żyją . A potem - do zmarłych!

Koh 9,4

Bo któż stanowi wyjątek? Wszyscy żyjący mogą jeszcze mieć nadzieję - bo lepszy jest żywy pies niż lew nieżywy -

Koh 9,5

ponieważ żyjący wiedzą, że umrą, a zmarli niczego zgoła nie wiedzą, zapłaty też więcej już żadnej nie mają, bo pamięć o nich idzie w zapomnienie.

Koh 9,9

Używaj życia z niewiastą, którąś ukochał, po wszystkie dni marnego twego życia , których ci [Bóg] użyczył pod słońcem. Po wszystkie dni twej marności! Bo taki jest udział twój w życiu i w twoim trudzie, jaki zadajesz sobie pod słońcem.

Koh 10,19

Gdy dla zabawy gotują biesiadę i wino życie rozwesela, a pieniądz na wszystko pozwala:

Koh 11,8

Tak więc jeżeli człowiek wiele lat żyje , ze wszystkich niech się cieszy i niech pomni na dni ciemności, bo będzie ich wiele. Wszystko, co ma nastąpić, to marność.