Koh 1,13

I skierowałem umysł swój ku temu, by zastanawiać się i badać, ile mądrości jest we wszystkim, co dzieje się pod niebem. To przykre zajęcie dał Bóg synom ludzkim, by się nim trudzili.

Koh 2,26

Bo człowiekowi, który Mu jest miły, daje On mądrość i wiedzę, i radość, a na grzesznika wkłada trud, by zbierał i gromadził, i potem oddał temu, który się Bogu podoba*. To też jest marność i pogoń za wiatrem*.

Koh 3,15

To, co jest , już było, a to, co ma być kiedyś, już jest ; Bóg przywraca to, co przeminęło.

Koh 3,17

Powiedziałem sobie: Zarówno sprawiedliwego jak i bezbożnego będzie sądził Bóg : na każdą bowiem sprawę i na każdy czyn jest czas wyznaczony*.

Koh 5,1

Nie bądź pochopny w słowach, a serce twe niechaj nie będzie zbyt skore, by wypowiedzieć słowo przed obliczem Boga , bo Bóg jest w niebie, a ty na ziemi! Przeto niech słów twoich będzie niewiele*.

Koh 5,17

Oto, co ja uznałem za dobre: że piękną jest rzeczą jeść i pić, i szczęścia zażywać przy swojej pracy, którą się człowiek trudzi pod słońcem, jak długo się liczy dni jego życia, których mu Bóg użyczył: bo to tylko jest mu dane.

Koh 5,18

Dla każdego też człowieka, któremu Bóg daje bogactwo i skarby i któremu pozwala z nich korzystać, wziąć swoją część i cieszyć się przy swoim trudzie - to Bożym jest darem.

Koh 7,26

I przekonałem się, że bardziej gorzką niż śmierć jest kobieta, bo ona jest siecią, serce jej sidłem, a ręce jej więzami. Kto Bogu jest miły, ten się od niej ustrzeże, lecz grzesznika ona usidli.

Koh 9,9

Używaj życia z niewiastą, którąś ukochał, po wszystkie dni marnego twego życia, których ci [ Bóg ] użyczył pod słońcem. Po wszystkie dni twej marności! Bo taki jest udział twój w życiu i w twoim trudzie, jaki zadajesz sobie pod słońcem.