Mdr 1,5

Święty Duch karności ujdzie przed obłudą, usunie się od niemądrych myśli, wypłoszy* Go nadejście nieprawości.

Mdr 4,15

że łaska i miłosierdzie nad Jego wybranymi i nad świętymi Jego opatrzność.

Mdr 5,5

Jakże więc policzono go między synów Bożych i ze świętymi ma udział?

Mdr 6,10

Bo ci, co świętości święcie przestrzegają, dostąpią uświęcenia, a którzy się tego nauczyli, ci znajdą [słowa] obrony.

Mdr 7,22

* Jest bowiem w niej duch rozumny, święty , jedyny, wieloraki, subtelny, rączy, przenikliwy, nieskalany, jasny, niecierpiętliwy*, miłujący dobro, bystry,

Mdr 7,27

Jedna jest, a wszystko może, pozostając sobą, wszystko odnawia, a przez pokolenia zstępując w dusze święte , wzbudza przyjaciół Bożych i proroków*.

Mdr 9,8

Kazałeś zbudować świątynię na górze swej świętej i ołtarz w mieście swego zamieszkania - obraz Namiotu świętego , któryś zgotował od początku*.

Mdr 9,10

Wyślij ją z niebios świętych , ześlij od tronu swej chwały, by przy mnie będąc pracowała ze mną i żebym poznał, co jest Tobie miłe.

Mdr 9,17

Któż poznał Twój zamysł, gdyś nie dał Mądrości, nie zesłał z wysoka Świętego Ducha swego?

Mdr 10,10

Ona Sprawiedliwego*, co zbiegł przed gniewem brata, po drogach prostych powiodła; ukazała mu Boże królestwo i dała znajomość rzeczy świętych *. W mozołach mu poszczęściła i pomnożyła owoc jego trudów.

Mdr 10,15

Ona wyrwała lud święty , plemię nienaganne*, spośród narodu ciemięzców.

Mdr 10,17

Oddała świętym zapłatę ich trudów, powiodła ich drogą cudowną i stała się im za dnia osłoną, a światłem gwiazd wśród nocy*.

Mdr 10,20

Wzięli więc sprawiedliwi łupy z bezbożnych i opiewali, Panie, święte imię Twoje, i sławili zgodnie zwycięską Twą rękę.

Mdr 11,1

Poszczęściła ich dziełom przez ręce świętego Proroka*:

Mdr 12,3

Bo i dawnych mieszkańców Twojej świętej ziemi

Mdr 14,14

zjawiły się na świecie przez ludzką głupotę, dlatego sądzony im rychły koniec.

Mdr 17,2

Niegodziwcy, co zamyślili ujarzmić lud święty , legli, uwięzieni ciemnością*, zniewoleni długą nocą: zbiegowie* przed wieczną Opatrznością - zamknięci pod strzechą.

Mdr 18,1

A dla Twych świętych była bardzo wielka światłość, gdy głos ich słyszano, a nie widziano* postaci - uznawano ich za szczęśliwych mimo tego, co oni przedtem ucierpieli;

Mdr 18,5

Za to, że zamyślili wymordować dzieci świętych - kiedy to jedno Dziecię* porzucone zostało i uratowane - za karę zabrałeś im mnóstwo ich dzieci* i wygubiłeś ich razem w burzliwej topieli*.

Mdr 18,9

Pobożni synowie dobrych składali w ukryciu ofiary i ustanowili zgodnie Boskie prawo, że te same dobra i niebezpieczeństwa święci podejmą jednakowo, i już zaczęli śpiewać hymny przodków.