Mdr 1,12

Nie dążcie do śmierci przez swe błędne życie , nie gotujcie sobie zguby własnymi rękami!

Mdr 1,13

Bo śmierci Bóg nie uczynił* i nie cieszy się ze zguby żyjących .

Mdr 2,1

Mylnie rozumując, mówili sobie: «Nasze życie jest krótkie i smutne. Nie ma lekarstwa na śmierć człowieczą, nie znamy nikogo, kto by wrócił z Otchłani.

Mdr 2,4

Imię nasze pójdzie z czasem w niepamięć i nikt nie wspomni naszych poczynań. Przeminie życie nasze jakby ślad obłoku i rozwieje się jak mgła, ścigana promieniami słońca i żarem jego przybita.

Mdr 2,15

bo życie jego niepodobne do innych i drogi jego odmienne.

Mdr 3,12

Żony ich głupie, przewrotne ich dzieci, przeklęty ich ród!

Mdr 3,17

Jeśli nawet żyć będą długo - za nic będą miani i na końcu niechlubna będzie ich starość.

Mdr 4,9

sędziwością u ludzi jest mądrość, a miarą starości - życie nieskalane.

Mdr 4,16

Sprawiedliwy umarły potępia żyjących bezbożnych, i dopełniona wcześnie młodość - leciwą starość nieprawego.

Mdr 5,4

«To ten, co dla nas - głupich - niegdyś był pośmiewiskiem i przedmiotem szyderstwa: jego życie mieliśmy za szaleństwo, śmierć jego - za hańbę.

Mdr 5,15

A sprawiedliwi żyją na wieki; zapłata ich w Panu i staranie o nich u Najwyższego.

Mdr 7,6

jedno dla wszystkich wejście w życie i wyjście to samo.

Mdr 8,5

Jeśli w życiu bogactwo jest dobrem pożądanym - cóż cenniejszego niż Mądrość, która wszystko sprawia?

Mdr 8,7

I jeśli kto miłuje sprawiedliwość - jej* to dziełem są cnoty: uczy bowiem umiarkowania i roztropności, sprawiedliwości i męstwa, od których nie ma dla ludzi nic lepszego w życiu .

Mdr 8,9

Postanowiłem więc wziąć ją za towarzyszkę życia , wiedząc, że mi będzie doradczynią w dobrem, a w troskach i w smutku pociechą.

Mdr 11,26

Oszczędzasz wszystko, bo to wszystko Twoje, Panie, miłośniku życia !

Mdr 12,23

Stąd i tych, co w głupocie swej żyli bezbożnie, skarałeś przez ich własne bezeceństwa.

Mdr 13,18

do martwego modli się o życie . Najbardziej bezradnego błaga o pomoc, a o drogę szczęśliwą - niezdolnego posłużyć się nogą.

Mdr 14,5

Chcesz, by dzieła Twej mądrości nie leżały odłogiem, więc i najlichszemu drewnu ludzie zawierzają życie , i przebywszy burzliwe fale, ratują się na tratwie.

Mdr 14,12

Wymyślenie bożków to źródło wiarołomstwa*, wynalezienie ich to zatrata życia .

Mdr 14,21

I dla żyjących sidłem stało się to, że ludzie, ulegając nieszczęściu lub władzy, nadali nieprzekazywalne Imię* kamieniom i drewnom.

Mdr 14,24

nie zachowują w czystości ni życia , ni małżeństw, lecz jeden drugiego podstępnie zabija lub cudzołóstwem zadręcza.

Mdr 14,28

Albo szaleją w zabawie, albo prorokują fałszywie, albo niegodziwie żyją , albo przysięgają pochopnie:

Mdr 15,9

Ale on się nie troszczy o to, że niebawem umrze, ani o to, że życie ma krótkie, lecz idzie w zawody z tymi, co obrabiają złoto, odlewają srebro, naśladuje tych, co rzeźbią w brązie, i chlubi się, że lepi bałamuctwa.

Mdr 15,10

Serce jego jak popiół, nadzieja jego marniejsza niż ziemia i życie nędzniejsze niż glina.

Mdr 15,12

Mniemał, że nasze życie jest zabawą, targiem zyskownym nasze bytowanie, bo mówi, że trzeba ze wszystkiego ciągnąć zyski, nawet z nieprawości.

Mdr 15,17

ale sam śmiertelny rzecz martwą tworzy niecnymi rękami. I sam jest możniejszy od swoich świętości: on bowiem żył , a tamte - nigdy.

Mdr 16,9

Zabijały ich ukąszenia szarańczy i much, i nie znaleźli lekarstwa, by ratować życie , bo zasłużyli, żeby zostali przez nie ukarani.

Mdr 16,13

Bo Ty masz władzę nad życiem i śmiercią: Ty wprowadzasz w bramy Otchłani i Ty wyprowadzasz*.