Mdr 2,18

Bo jeśli sprawiedliwy jest synem Bożym, Bóg ujmie się za nim i wyrwie go z ręki przeciwników*.

Mdr 5,5

Jakże więc policzono go między synów Bożych i ze świętymi ma udział?

Mdr 9,5

Bom sługa Twój, syn Twojej służebnicy, człowiek niemocny i krótkowieczny, zbyt słaby, by pojąć sprawiedliwość i prawa.

Mdr 9,7

Wybrałeś mnie na króla swojego ludu i na sędziego synów swoich i córek.

Mdr 12,19

Nauczyłeś lud swój tym postępowaniem, że sprawiedliwy powinien być dobrym dla ludzi. I wlałeś synom swym wielką nadzieję, że po występkach dajesz nawrócenie.

Mdr 12,21

z jakże wielką czułością sądziłeś swych synów , których przodkom dawałeś przysięgi i przymierza, pełne wspaniałych obietnic.

Mdr 16,10

Synów zaś Twoich nie zmogły nawet zęby jadowitych wężów, litość bowiem Twoja zabiegła im drogę i ich uzdrowiła.

Mdr 16,26

by pojęli Twoi, Panie, umiłowani synowie , że nie urodzaj plonów żywi człowieka, lecz słowo Twoje utrzymuje ufających Tobie.

Mdr 18,4

A tamci zasłużyli, by ich pozbawiono światła i zamknięto w ciemności, bo w niewoli trzymali Twych synów , przez których świat miał otrzymać niezniszczalne światło Prawa.

Mdr 18,9

Pobożni synowie dobrych składali w ukryciu ofiary i ustanowili zgodnie Boskie prawo, że te same dobra i niebezpieczeństwa święci podejmą jednakowo, i już zaczęli śpiewać hymny przodków.

Mdr 18,13

Ci, którzy wskutek czarów w nic nie wierzyli, po zagładzie pierworodnych uznali, że lud jest synem Bożym.