Ne 1,7

Bardzo źle postąpiliśmy wobec Ciebie: nie zachowaliśmy przykazań ani praw, ani przepisów, które wydałeś słudze Twemu Mojżeszowi.

Ne 2,1

I oto, gdy w miesiącu Nisan* dwudziestego roku panowania króla Artakserksesa wykonywałem swój urząd, wziąłem wino i podałem królowi, i w jego obecności nie okazywałem smutku.

Ne 2,2

Lecz król mi rzekł: «Czemu tak smutno wyglądasz? Przecież nie jesteś chory! Nie , lecz masz jakieś zmartwienie?» I przeraziłem się do najwyższego stopnia,

Ne 2,3

i rzekłem królowi: «Niech król żyje na wieki! Jakże nie mam smutno wyglądać, gdy miasto, gdzie są groby moich przodków, jest spustoszone, a bramy jego są strawione ogniem».

Ne 2,6

I rzekł mi król, podczas gdy królowa siedziała obok niego : «Jak długo potrwa twoja podróż? I kiedy powrócisz?» I król, gdy podałem mu termin, raczył mnie wyprawić.

Ne 2,10

Skoro Choronita Sanballat* i ammonicki sługa Tobiasz* to usłyszeli, bardzo im się to nie podobało, że przyszedł ktoś, kto się zatroszczył o Izraelitów.

Ne 2,12

Wtedy wybrałem się nocą - ja i niewielu mężów ze mną - a nikomu nie wyjawiłem, do jakiego dzieła na korzyść Jerozolimy Bóg mój mnie pobudził; i miałem ze sobą tylko to zwierzę, na którym jechałem.

Ne 2,14

Gdy przeszedłem do Bramy Źródlanej i do Stawu Królewskiego, zwierzę, na którym jechałem, nie miało możności przejścia.

Ne 2,16

Lecz zwierzchnicy nie wiedzieli, dokąd poszedłem i co zamierzam zrobić; dotąd bowiem nie wyjawiłem tego Żydom - ani kapłanom, ani możnym, ani zwierzchnikom, ani innym urzędnikom.

Ne 2,17

Ale teraz rzekłem do nich : «Widzicie nędzę, w jakiej się znajdujemy: Jerozolima jest spustoszona, a bramy jej spalone ogniem. Nuże! Odbudujmy mur Jerozolimy, abyśmy nie byli nadal pośmiewiskiem!»

Ne 2,20

I odpowiedziałem im: «Sam Bóg niebios nam poszczęści. A my, słudzy Jego, zabierzmy się do odbudowy: wy natomiast nie macie udziału, prawa ani pamiątki w Jeruzalem».

Ne 3,5

A obok naprawiali Tekoici; lecz dostojnicy ich nie ugięli swego karku do pracy dla swego pana*.

Ne 3,8

Obok naprawiał złotnik Uzzjel, syn Charhajasza, a obok niego naprawiał Chananiasz, jeden z handlarzy olejkami; potem pozostawiono mur Jerozolimy bez zmian* aż do Muru Szerokiego.

Ne 3,16

Za nim naprawiał Nehemiasz, syn Azbuka, zwierzchnik połowy Bet-Sur, aż naprzeciw grobów rodu Dawidowego, dalej aż do Stawu Sztucznego i aż do koszar.

Ne 3,17

Za nim naprawiali lewici: Rechum, syn Baniego; obok naprawiał Chaszabiasz, zwierzchnik połowy okręgu Keila, za swój okręg.

Ne 3,18

Za nim naprawiali ich bracia: Binnuj*, syn Chenadada, zwierzchnik drugiej połowy okręgu Keila.

Ne 3,19

I obok niego Ezer, syn Jozuego, zwierzchnik Mispa, naprawiał odcinek drugi: od miejsca naprzeciw wejścia do zbrojowni w kierunku Kąta.

Ne 3,20

Za nim naprawiał Baruch, syn Zabbaja, odcinek dalszy od owego Kąta aż do bramy domu arcykapłana Eliasziba.

Ne 3,21

Za nim naprawiał Meremot, syn Uriasza, syna Hakkosa, odcinek dalszy: od bramy domu Eliasziba aż do końca domu Eliasziba.

Ne 3,22

Za nim naprawiali kapłani, mieszkańcy okolicy najbliższej.

Ne 3,27

Za nim naprawiali Tekoici odcinek dalszy od miejsca naprzeciw wielkiej wieży wystającej aż do muru Ofelu.

Ne 3,30

Za nim naprawiali Chananiasz, syn Szelemiasza, i Chanun, szósty syn Salafa, odcinek dalszy; za nim naprawiał Meszullam, syn Berekiasza, naprzeciw swej komnaty.

Ne 3,31

Za nim naprawiał złotnik* Malkiasz - aż do domu niewolników świątyni i handlarzy naprzeciw Bramy Rewii* i aż do Tarasu Narożnego.

Ne 3,35

A Ammonita Tobiasz stał obok niego i rzekł: «Cokolwiek oni zbudują, to i tak, skoro wskoczy szakal, rozwali ich mur kamienny». -

Ne 3,36

«Słuchaj, Boże nasz, w jaką popadliśmy pogardę. Odwróć urąganie ich na nich samych i wydaj ich na złupienie w ziemi niewoli.

Ne 3,37

Nie przebacz im winy i grzech ich niech nie będzie przed Tobą wymazany, albowiem obraźliwie odnosili się do budujących».

Ne 4,3

Lecz myśmy się modlili do Boga naszego, i dniem i nocą stawialiśmy frontem do nich straż dla obrony przed nimi .

Ne 4,4

Ale Judejczycy mawiali: «Upada siła dźwigającego ciężary, a gruzu wiele; więc nie zdołamy odbudować muru».

Ne 4,5

A nieprzyjaciele nasi rzekli: « Nie będą oni wiedzieć ani widzieć, jak wtargniemy między nich , wyrżniemy ich i położymy kres tej robocie».

Ne 4,8

Gdy widziałem, [że się boją], wstałem i rzekłem do możnych, do zwierzchników i do reszty ludu: « Nie bójcie się ich! Na Pana wielkiego i strasznego pamiętajcie i walczcie za braci swoich, za synów swoich i córki, za żony swoje i domy!»