czynić
Prz 2,14
radością ich czynić nieprawość, ze zła, przewrotności się cieszą,
Prz 6,32
Lecz kto cudzołoży, ten jest niemądry: na własną zgubę to czyni .
Prz 10,29
Pan oparciem ludzi prawych, dla czyniących nieprawość jest zgubą.
Prz 11,17
Miłosierny dobrze czyni sobie, a okrutnik dręczy samego siebie.
Prz 11,27
Kto dobrze czyni - pragnie łaski [Boga], kto dąży do zła - ono go dosięgnie.
Prz 13,5
Prawy się brzydzi słowem przewrotnym, źle i haniebnie czyni występny*.
Prz 13,16
Roztropny czyni wszystko z rozwagą, a dureń ujawnia głupotę.
Prz 14,14
Niewierne serce z postępków swych rade, jak z czynów swoich* człowiek uczciwy.
Prz 21,15
Cieszy się prawy z czynów uczciwych, są one postrachem dla ludzi nieprawych.
Prz 24,12
Czy powiesz: «Nie wiedziałem tego?» Kto bada serca, ma nie rozumieć? Wie Ten, który dusz dogląda, i według czynów odda każdemu.
Prz 24,29
Nie mów: «Jak mi zrobił, tak ja mu też zrobię, każdemu oddam według jego czynów ».
Prz 31,12
nie czyni mu źle, ale dobrze przez wszystkie dni jego życia.