Prz 2,2

ku mądrości nachylisz swe ucho, ku roztropności nakłonisz swe serce ,

Prz 2,10

gdyż mądrość zagości w twym sercu , wiedza ucieszy twą duszę.

Prz 3,1

Synu mój, nie zapomnij mych nauk, twoje serce niech strzeże nakazów,

Prz 3,3

Niech miłość i wierność cię strzeże; przymocuj je sobie do szyi, na tablicy serca je zapisz,

Prz 3,5

Z całego serca Bogu zaufaj, nie polegaj na swoim rozsądku,

Prz 4,4

a tymi słowami mnie uczył: «Niech będą w tym sercu zamknięte wskazania, strzeż mych nakazów, byś żył;

Prz 4,21

niech one nie schodzą ci z oczu, przechowuj je pilnie w swym sercu ;

Prz 4,23

Z całą pilnością strzeż swego serca , bo życie ma tam swoje źródło*.

Prz 5,12

Powiesz: «Nie cierpiałem upomnień - nauką wzgardziło moje serce ,

Prz 6,14

a w sercu podstęp ukrywa, stale przemyśliwa zło, jest podnietą do kłótni.

Prz 6,18

serce knujące złe plany, nogi, co biegną prędko do zbrodni,

Prz 6,21

w sercu je wyryj na zawsze i zawieś sobie na szyi!

Prz 6,25

jej wdzięków niech serce twoje nie pragnie, powiekami jej nie daj się złowić,

Prz 7,3

Do palca je swego przymocuj, na tablicy serca je zapisz.

Prz 7,25

niechaj twe serce w jej stronę nie zbacza, po ścieżkach jej się nie błąkaj;

Prz 10,8

Mądry sercem przyjmie nakazy, upadnie, kto wargi ma nierozsądne.

Prz 10,20

Język prawego jest srebrem wybornym, a serce złych mało co warte.

Prz 11,20

Obrzydłe dla Pana są serca przewrotne, On tych miłuje, których droga prawa.

Prz 12,10

Prawy uznaje potrzeby swych bydląt, a serce nieprawych okrutne.

Prz 12,20

W sercu knujących zło - podstęp, u doradzających pokój - radość.

Prz 12,23

Rozumny swą wiedzę ukrywa*, serce niemądrych głosi głupotę.

Prz 12,25

Smutek przygnębia serce człowieka, rozwesela je dobre słowo.

Prz 13,4

Serce leniwego czeka bez skutku, a pilnych zamiary stale się spełniają.

Prz 14,10

Serce zna własną swą gorycz, obcy nie dzieli jego radości.

Prz 14,13

Serce się smuci i w śmiechu, a boleść jest końcem radości.

Prz 14,14

Niewierne serce z postępków swych rade, jak z czynów swoich* człowiek uczciwy.

Prz 14,30

Życiem dla ciała jest serce spokojne, próchnieniem kości jest namiętność.

Prz 14,33

W sercu rozumnym jest mądrość, i pośród głupców powinna być znana.

Prz 15,7

Wargi mądrego szerzą mądrość, lecz serce głupich niestałe.

Prz 15,11

Szeol i Otchłań są jawne dla Pana, o ileż bardziej serca synów ludzkich.