Prz 1,1

Przysłowia Salomona, syna Dawida, króla izraelskiego, [podane po to],

Prz 1,8

Synu mój, słuchaj napomnień ojca i nie odrzucaj nauk swej matki,

Prz 1,10

Kiedy cię, synu , wabią grzesznicy, nie waż się iść,

Prz 1,15

Synu mój, nie chodź ich drogą, przed ścieżką ich strzeż swojej stopy,

Prz 2,1

Jeśli, synu , nauki* me przyjmiesz i zachowasz u siebie wskazania,

Prz 3,1

Synu mój, nie zapomnij mych nauk, twoje serce niech strzeże nakazów,

Prz 3,11

Upomnieniem Pańskim nie gardź, mój synu , nie odrzucaj ze wstrętem strofowań*.

Prz 3,12

Bowiem karci Pan, kogo miłuje, jak ojciec syna , którego lubi.

Prz 3,21

* Przezorności, rozwagi, strzeż, mój synu , niech one ci z oczu nie schodzą,

Prz 4,1

Słuchajcie, synowie , rad ojca, by poznać mądrość, zważajcie!

Prz 4,3

bo i ja byłem synem u ojca, kochanym, jedynym dla matki,

Prz 4,10

Posłuchaj, synu , przyjmij moje słowa, a życie się twoje przedłuży.

Prz 4,20

Zważaj, synu , na moje słowa, do uwag mych nakłoń swe ucho;

Prz 5,1

Ku mojej mądrości zwróć się, mój synu , ku mojej rozwadze nakłoń swe ucho,

Prz 5,7

Więc teraz, mój synu , posłuchaj: nie odstępuj od moich pouczeń;

Prz 5,20

Po cóż, mój synu , upajać się obcą i obejmować piersi nieznanej?

Prz 6,1

Gdy za bliźniego ręczyłeś, mój synu , gdy za obcego* ręką świadczyłeś -

Prz 6,3

Uwolnij się, uczyń to, synu , boś dostał się w ręce bliźniego: idź, biegnij* i na bliźniego nalegaj;

Prz 6,20

Strzeż, synu , nakazów ojca, nie gardź nauką matki,

Prz 7,1

Synu , przestrzegaj słów moich, moje nakazy przechowuj u siebie!

Prz 7,24

Teraz, synowie , słuchajcie mnie, zważajcie na słowa ust moich;

Prz 8,4

«Odzywam się do was, mężowie, wzywam was, synowie ludzcy,

Prz 8,31

igrając na okręgu ziemi, znajdując radość przy synach ludzkich.

Prz 8,32

Więc teraz, synowie , słuchajcie mnie, szczęśliwi, co dróg moich strzegą.

Prz 10,1

Przysłowia Salomona. Mądry syn radością ojca, strapieniem matki syn głupi.

Prz 10,5

Syn to mądry, co w lecie gromadzi, a kto prześpi czas żniwa, hańbą okryty.

Prz 13,1

Syn mądry miłuje karcenie*, naśmiewca nie słucha nagany.

Prz 13,24

Nie kocha syna , kto rózgi żałuje, kto kocha go - w porę go karci.

Prz 14,26

W bojaźni Pana jest pewna nadzieja, dla synów swoich jest On ucieczką.

Prz 15,11

Szeol i Otchłań są jawne dla Pana, o ileż bardziej serca synów ludzkich.