Mojżesz
Pwt 1,1
Tymi słowami przemawiał Mojżesz do całego Izraela za Jordanem na pustyni, w Arabie naprzeciw Suf, między Paran, Tofel, Laban, Chaserot i Di-Zahab*.
Pwt 1,3
W czterdziestym roku, jedenastym miesiącu, pierwszym dniu miesiąca powiedział Mojżesz Izraelitom wszystko, co mu Pan dla nich zlecił.
Pwt 1,5
za Jordanem, w kraju Moabu, począł Mojżesz wpajać to prawo, mówiąc:
Pwt 4,41
Wtedy wyznaczył Mojżesz trzy miasta* za Jordanem na wschodzie,
Pwt 4,44
Takie prawo dał Mojżesz Izraelitom.
Pwt 4,45
Takie świadectwa, nakazy i postanowienia ogłosił Mojżesz Izraelitom po wyjściu z Egiptu,
Pwt 4,46
za Jordanem w dolinie, naprzeciw Bet-Peor, w kraju Sichona, króla Amorytów, który mieszkał w Cheszbonie. Pokonał go Mojżesz i Izraelici po wyjściu z Egiptu
Pwt 5,1
Mojżesz zwołał całego Izraela i rzekł do niego: Słuchaj, Izraelu, praw i przykazań, które ja dziś mówię do twych uszu, ucz się ich i dbaj o to, aby je wypełniać.
Pwt 27,1
Mojżesz razem ze starszymi Izraela wydał taki nakaz: Zachowajcie całe to Prawo, które ja wam dziś ogłaszam.
Pwt 27,9
Potem Mojżesz i kapłani-lewici rzekli do całego Izraela te słowa: Zamilknij, Izraelu, i słuchaj, w dniu dzisiejszym stałeś się narodem Pana, Boga swego.
Pwt 27,11
Tego samego dnia wydał Mojżesz ludowi takie polecenie:
Pwt 28,69
To są słowa przymierza, które nakazał Pan zawrzeć Mojżeszowi z Izraelitami w kraju Moabu, oprócz przymierza, jakie zawarł z nimi na Horebie.
Pwt 29,1
Mojżesz zwołał wszystkich Izraelitów i rzekł: Widzieliście wszystko, co w ziemi egipskiej Pan na waszych oczach uczynił faraonowi, wszystkim jego sługom i całej ziemi:
Pwt 31,1
I jeszcze Mojżesz odezwał się tymi słowami do Izraela:
Pwt 31,7
Zawołał potem Mojżesz Jozuego i rzekł mu na oczach całego Izraela: «Bądź mężny i mocny, bo ty wkroczysz z tym narodem do ziemi, którą poprzysiągł Pan dać ich przodkom, i wprowadzisz ich w jej posiadanie.
Pwt 31,9
I napisał Mojżesz to Prawo, dał je kapłanom, synom Lewiego, noszącym Arkę Przymierza Pańskiego i wszystkim starszym Izraela.
Pwt 31,10
I rozkazał im Mojżesz : «Po upływie siedmiu lat w roku darowania długów, w czasie Święta Namiotów,
Pwt 31,14
Pan rzekł do Mojżesza : «Oto zbliża się czas twojej śmierci. Zawołaj Jozuego i stawcie się w Namiocie Spotkania, abym dał mu swoje nakazy». Mojżesz poszedł z Jozuem i stawili się w Namiocie Spotkania.
Pwt 31,16
Pan rzekł do Mojżesza : «Oto ty spoczniesz z przodkami swymi, a lud ten powstanie, by uprawiać nierząd z bogami obcymi tego kraju, do którego wejdziecie. Mnie opuści i złamie przymierze, które z wami zawarłem.
Pwt 31,22
Mojżesz napisał tę pieśń w owym dniu i nauczył jej Izraelitów.
Pwt 31,24
Gdy Mojżesz zakończył całkowicie pisanie tego Prawa w księdze,
Pwt 31,30
Potem wygłosił Mojżesz do uszu całej społeczności Izraela wszystkie słowa tej pieśni:
Pwt 32,44
Poszedł więc Mojżesz z Jozuem, synem Nuna, i wypowiedział wszystkie słowa tej pieśni do uszu ludu.
Pwt 32,45
Gdy Mojżesz skończył wygłaszać wszystkie te słowa do całego Izraela,
Pwt 32,48
Potem rzekł Pan do Mojżesza tego samego dnia:
Pwt 33,1
Oto błogosławieństwo, które wypowiedział Mojżesz , mąż Boży, nad Izraelitami, przed swoją śmiercią:
Pwt 33,4
Mojżesz dał nam Prawo - dziedzictwo społeczności Jakuba.
Pwt 34,1
Mojżesz wstąpił ze stepów Moabu na górę Nebo, na szczyt Pisga, naprzeciw Jerycha. Pan zaś pokazał mu całą ziemię Gilead aż po Dan,
Pwt 34,5
Tam, w krainie Moabu, według postanowienia Pana, umarł Mojżesz , sługa Pański.
Pwt 34,7
W chwili śmierci miał Mojżesz sto dwadzieścia lat, a wzrok jego nie był przyćmiony i siły go nie opuściły.