bogiem

Wyników: 312 wg kolejności w Piśmie Świętym
Posortuj: wg trafności
Szukaj ponownie: wszędzie

Pwt 1,6

Pan, nasz Bóg mówił do nas na Horebie: «Już dość waszego pobytu na tej górze.

Pwt 1,10

Pan, wasz Bóg , rozmnożył was: dziś jesteście liczni niby gwiazdy na niebie.

Pwt 1,11

A Pan, Bóg ojców naszych, niech was jeszcze tysiąckrotnie pomnoży i błogosławi wam, jak to obiecał.

Pwt 1,19

Potem opuściliśmy Horeb i szliśmy przez całą tę pustynię wielką i straszną, którą widzieliście, w kierunku gór Amorytów, jak nam polecił Pan, nasz Bóg , i doszliśmy do Kadesz-Barnea.

Pwt 1,20

Wtedy wam powiedziałem: Przyszliście aż do gór Amorytów, które nam daje Pan, nasz Bóg .

Pwt 1,21

Patrz! Pan, twój Bóg , wydał tobie tę ziemię. Wejdź, weź ją w posiadanie, jak ci obiecał Pan, Bóg twoich ojców. Nie lękaj się, nie trać ducha!

Pwt 1,25

Wzięli w ręce trochę owocu tej ziemi, przynieśli wam i takie złożyli sprawozdanie: «Kraj, który nam daje Pan, nasz Bóg , jest dobry».

Pwt 1,26

Lecz nie chcieliście iść i wzgardziliście nakazem Pana, waszego Boga .

Pwt 1,30

Pan, Bóg wasz, który idzie przed wami, będzie za was walczył, podobnie jak uczynił w Egipcie na waszych oczach.

Pwt 1,32

Jednak mimo to nie ufaliście Panu, Bogu waszemu,

Pwt 1,41

Odpowiedzieliście mi: «Zgrzeszyliśmy przeciw Panu, pójdziemy i będziemy walczyć, jak nam rozkazał Pan, nasz Bóg ». I każdy z was przypasał sobie broń, bo uznaliście za łatwe wejście na góry.

Pwt 2,7

Przecież Pan, twój Bóg , który ci błogosławił w pracach twych rąk, opiekuje się twoją wędrówką po tej wielkiej pustyni. Oto czterdzieści lat Pan, twój Bóg , jest z tobą, i niczego ci nie brakowało».

Pwt 2,29

jak mi to uczynili synowie Ezawa, mieszkający w Seirze, i Moabici, mieszkający w Ar*, aż przejdę przez Jordan do ziemi, którą mi daje nasz Bóg , Pan.

Pwt 2,30

Lecz Sichon, król Cheszbonu, nie zgodził się na nasze przejście obok niego, gdyż Pan, twój Bóg , uczynił nieustępliwym jego ducha i twardym jego serce, aby go oddać w twe ręce, jak to jest dzisiaj.

Pwt 2,33

Pan, Bóg nasz, wydał go nam i pobiliśmy jego samego, synów jego i cały jego lud.

Pwt 2,36

Od Aroeru, leżącego na brzegu potoku Arnon, i od miasta, które jest w dolinie, aż do Gileadu nie było dla nas grodu niedostępnego: wszystkie nam dał Pan, Bóg nasz.

Pwt 2,37

Ale do kraju synów Ammona nie zbliżyłeś się ani do okolicy potoku Jabbok, ani do miast w górach, ani do żadnego miejsca, do którego zabronił ci iść Pan, Bóg nasz.

Pwt 3,3

I Pan, Bóg nasz, dał nam w ręce również Oga, króla Baszanu, i cały jego lud. I wytępiliśmy go tak, że nikt nie ocalał.

Pwt 3,18

W tym czasie dałem wam taki nakaz: Pan, Bóg wasz, dał wam w posiadanie tę ziemię: wy wszyscy zdolni do noszenia broni pójdziecie uzbrojeni na czele waszych braci Izraelitów.

Pwt 3,20

aż Pan da odpoczynek [po wędrówce] waszych braci, jak i waszej, i oni posiądą ziemię daną im przez Pana, Boga waszego, za Jordanem. Wtedy wróci każdy do swej posiadłości, którą wam przydzieliłem.

Pwt 3,21

W tym czasie poleciłem Jozuemu: Twoje oczy widziały wszystko, co uczynił Pan, Bóg wasz, dwom królom; tak samo Pan uczyni wszystkim królestwom, do których ty przejdziesz.

Pwt 3,22

Nie bój się ich, bo Pan, Bóg wasz, będzie za was walczył*.

Pwt 3,24

Panie mój, Boże, Tyś zaczął swojemu słudze objawiać swą moc i rękę potężną. Któryż bóg na niebie lub na ziemi dokonał takich dzieł i czynów potężnych jak Twoje?*

Pwt 4,1

A teraz, Izraelu, słuchaj praw i nakazów, które uczę was wypełniać, abyście żyli i doszli do posiadania ziemi, którą wam daje Pan, Bóg waszych ojców.

Pwt 4,2

Nic nie dodacie do tego, co ja wam nakazuję, i nic z tego nie odejmiecie, zachowując nakazy Pana, Boga waszego, które na was nakładam.

Pwt 4,4

a wy, coście przylgnęli do Pana, Boga waszego, dzisiaj wszyscy żyjecie.

Pwt 4,5

Patrzcie, nauczałem was praw i nakazów, jak mi rozkazał czynić Pan, Bóg mój, abyście je wypełniali w ziemi, do której idziecie, by objąć ją w posiadanie.

Pwt 4,7

Bo któryż naród wielki ma bogów tak bliskich*, jak Pan, Bóg nasz, ilekroć Go wzywamy?

Pwt 4,10

W dniu, w którym stanąłeś w obliczu Pana, Boga swego, na Horebie*, rzekł Pan do mnie: «Zgromadź Mi naród, niech usłyszą me słowa, aby się nauczyli Mnie bać przez wszystkie dni życia na ziemi i nauczyli tego swoich synów».

Pwt 4,12

I przemówił do was Pan, Bóg wasz, spośród ognia. Dźwięk słów słyszeliście, ale poza głosem nie dostrzegliście postaci.

Możesz więcej!

Notatki do fragmentów
Historia ostatnio wyszukanych

Załóż konto

Księga Powtórzonego Prawa

Pwt

Zobacz wstęp i często szukane fragmenty

Dowiedz się więcej!

Masz pomysł?

Napisz do nas i pomóż nam rozwijać wyszukiwarkę

Kontakt

Odkrywaj Słowo Boże

Zobacz co inni wyszukiwali

Zainspiruj się

Polecamy

Kto słucha nie błądzi

Kto słucha nie błądzi