Rdz 1,30

A dla wszelkiego zwierzęcia polnego i dla wszelkiego ptactwa w powietrzu, i dla wszystkiego, co się porusza po ziemi i ma w sobie pierwiastek życia , będzie pokarmem wszelka trawa zielona». I stało się tak.

Rdz 2,7

wtedy to Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia *, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą.

Rdz 2,9

Na rozkaz Pana Boga wyrosły z gleby wszelkie drzewa miłe z wyglądu i smaczny owoc rodzące oraz drzewo życia w środku tego ogrodu i drzewo poznania dobra i zła*.

Rdz 2,24

Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem*.

Rdz 2,25

Chociaż mężczyzna i jego żona byli nadzy, nie odczuwali wobec siebie wstydu.

Rdz 3,8

Gdy zaś mężczyzna i jego żona usłyszeli kroki Pana Boga przechadzającego się po ogrodzie, w porze kiedy był powiew wiatru, skryli się przed Panem Bogiem wśród drzew ogrodu.

Rdz 3,17

Do mężczyzny zaś [Bóg] rzekł: «Ponieważ posłuchałeś swej żony i zjadłeś z drzewa, co do którego dałem ci rozkaz w słowach: Nie będziesz z niego jeść - przeklęta* niech będzie ziemia z twego powodu: w trudzie będziesz zdobywał od niej pożywienie dla siebie po wszystkie dni twego życia .

Rdz 3,20

Mężczyzna dał swej żonie imię Ewa*, bo ona stała się matką wszystkich żyjących .

Rdz 3,21

Pan Bóg sporządził dla mężczyzny i dla jego żony odzienie ze skór i przyodział ich.

Rdz 3,22

Po czym Pan Bóg rzekł: «Oto człowiek stał się taki jak My: zna dobro i zło; niechaj teraz nie wyciągnie przypadkiem ręki, aby zerwać owoc także z drzewa życia , zjeść go i żyć na wieki»*.

Rdz 3,24

Wygnawszy zaś człowieka, Bóg postawił przed ogrodem Eden cherubów i połyskujące ostrze miecza, aby strzec drogi do drzewa życia *.

Rdz 4,1

Mężczyzna zbliżył się do swej żony Ewy. A ona poczęła i urodziła Kaina, i rzekła: «Otrzymałam mężczyznę od Pana».

Rdz 4,17

Kain zbliżył się do swej żony , a ona poczęła i urodziła Henocha*. Gdy Kain zbudował miasto, nazwał je imieniem swego syna: Henoch.

Rdz 4,19

Lamek wziął sobie dwie żony . Imię jednej było Ada, a drugiej - Silla.

Rdz 4,23

Lamek rzekł do swych żon, Ady i Silli: «Słuchajcie, co wam powiem, żony Lameka. Nastawcie ucha na moje słowa: Gotów jestem zabić człowieka dorosłego, jeśli on mnie zrani, i dziecko - jeśli mi zrobi siniec!

Rdz 4,25

Adam raz jeszcze zbliżył się do swej żony i ta urodziła mu syna, któremu dała imię Set*, «gdyż - jak mówiła - dał mi Bóg potomka innego w zamian za Abla, którego zabił Kain».

Rdz 5,4

A po urodzeniu się Seta żył Adam osiemset lat i miał synów oraz córki.

Rdz 5,7

A po urodzeniu się Enosza żył osiemset siedem lat i miał synów oraz córki.

Rdz 5,10

I żył Enosz po urodzeniu się Kenana osiemset piętnaście lat, i miał synów oraz córki.

Rdz 5,13

A po urodzeniu mu się Mahalaleela żył Kenan osiemset czterdzieści lat i miał synów i córki.

Rdz 5,16

A po urodzeniu się Jereda żył osiemset trzydzieści lat i miał synów i córki.

Rdz 5,19

A po urodzeniu się Henocha Jered żył osiemset lat i miał synów i córki.

Rdz 5,22

Henoch po urodzeniu się Metuszelacha żył w przyjaźni z Bogiem trzysta lat i miał synów i córki.

Rdz 5,23

Ogólna liczba lat życia Henocha: trzysta sześćdziesiąt pięć.

Rdz 5,24

Żył więc Henoch w przyjaźni z Bogiem, a następnie znikł, bo zabrał go Bóg*.

Rdz 5,26

Po urodzeniu się Lameka żył jeszcze siedemset osiemdziesiąt dwa lata i miał synów i córki.

Rdz 5,30

Lamek po urodzeniu się Noego żył pięćset dziewięćdziesiąt pięć lat i miał synów i córki.

Rdz 6,2

Synowie Boga*, widząc, że córki człowiecze są piękne, brali je sobie za żony , wszystkie, jakie im się tylko podobały.

Rdz 6,3

Wtedy Bóg rzekł: «Nie może pozostawać duch mój w człowieku na zawsze, gdyż człowiek jest istotą cielesną: niechaj więc żyje tylko sto dwadzieścia lat*».

Rdz 6,9

Oto dzieje Noego. Noe, człowiek prawy, wyróżniał się nieskazitelnością wśród współczesnych sobie ludzi; w przyjaźni z Bogiem żył Noe.