Rdz 3,24

Wygnawszy zaś człowieka, Bóg postawił przed ogrodem Eden cherubów i połyskujące ostrze miecza, aby strzec drogi do drzewa życia*.

Rdz 12,4

Abram udał się w drogę , jak mu Pan rozkazał, a z nim poszedł i Lot. Abram miał siedemdziesiąt pięć lat, gdy wyszedł z Charanu.

Rdz 16,7

Anioł Pański* znalazł Hagar na pustyni u źródła przy drodze wiodącej do Szur

Rdz 19,2

rzekł: «Raczcie, panowie moi, zajść do domu sługi waszego na nocleg; obmyjcie sobie nogi. a rano pójdziecie w dalszą drogę ». Ale oni mu rzekli: «Nie! Spędzimy noc na dworze».

Rdz 21,32

Po zawarciu przymierza w Beer-Szebie Abimelek i dowódca jego wojska Pikol udali się w powrotną drogę do kraju Filistynów.

Rdz 22,3

Nazajutrz rano Abraham osiodłał swego osła, zabrał z sobą dwóch swych ludzi i syna Izaaka, narąbał drzewa do spalenia ofiary i ruszył w drogę do miejscowości, o której mu Bóg powiedział.

Rdz 22,19

Abraham wrócił do swych sług i wyruszywszy razem z nimi w drogę , poszedł do Beer-Szeby. I mieszkał Abraham nadal w Beer-Szebie.

Rdz 24,17

Wtedy sługa ów szybko zabiegł jej drogę i rzekł: «Daj mi się napić trochę wody z twego dzbana!»

Rdz 24,27

rzekł: «Niech będzie błogosławiony Pan, Bóg mego pana Abrahama, który nie omieszkał okazać łaskawości swej i wierność memu panu, ponieważ prowadził mnie w drodze do domu krewnych mojego pana!»

Rdz 24,48

A potem padłem na kolana i oddałem pokłon Panu; i dziękowałem Panu, Bogu pana mego Abrahama, że poprowadził mnie drogą właściwą, abym wziął bratanicę pana mego za żonę dla jego syna.

Rdz 24,61

Po czym Rebeka i jej niewolnice wsiadły na wielbłądy i ruszyły w drogę za owym człowiekiem. Sługa Abrahama zabrał więc Rebekę i odjechał.

Rdz 25,18

[Jego zaś potomkowie] mieszkali od Chawila aż do Szur, leżącego naprzeciw Egiptu, na drodze do Aszszuru. Osiedlili się tam, mimo sprzeciwu* ze strony spokrewnionych z nimi szczepów.

Rdz 28,5

Po czym Izaak wyprawił Jakuba w drogę i ten poszedł do Paddan-Aram do Labana, syna Betuela Aramejczyka, brata Rebeki - matki Jakuba i Ezawa.

Rdz 28,20

Po czym złożył taki ślub: «Jeżeli Pan Bóg będzie ze mną, strzegąc mnie w drodze , w którą wyruszyłem, jeżeli da mi chleb do jedzenia i ubranie do okrycia się

Rdz 29,1

Jakub, wyruszywszy w dalszą drogę , powędrował do ziemi synów Wschodu*.

Rdz 31,13

Ja jestem Bóg z Betel, gdzie namaściłeś stelę i gdzie złożyłeś mi ślub. Teraz więc gotuj się do drogi , opuść ten kraj i wróć do twej rodzinnej ziemi!»

Rdz 31,18

Zabrał wszystkie swe stada i całą majętność, którą zdobył - majątek własny, którego się dorobił w Paddan-Aram - i ruszył w drogę do swego ojca, Izaaka, do kraju Kanaan.

Rdz 31,30

Gdy już jednak ruszyłeś w drogę , bo tęskno było ci bardzo za rodziną twego ojca, to czemu skradłeś mi moje posążki?»

Rdz 32,1

Nazajutrz rano Laban ucałował swych wnuków i swe córki, pobłogosławił im i udał się w powrotną drogę do siebie.

Rdz 32,2

* Jakub ruszył w dalszą drogę . A gdy go napotkali aniołowie Boga,

Rdz 33,12

Po czym Ezaw rzekł: «Ruszajmy w drogę i chodźmy; będę szedł razem z tobą».

Rdz 33,16

Ezaw udał się tego dnia w drogę powrotną do Seiru.

Rdz 35,5

A gdy wyruszyli w drogę , padł wielki strach* na okoliczne miasta, tak że nikt nie ścigał synów Jakuba.

Rdz 35,16

A gdy wyruszyli z Betel i mieli jeszcze w drodze przed sobą pewną przestrzeń, aby dojść do Efrata, Rachela zaczęła rodzić; poród jednak był ciężki.

Rdz 35,19

A Rachela umarła i została pochowana przy drodze do Efrata, czyli Betlejem.

Rdz 35,21

Izrael wyruszył w drogę i rozbił namioty poza Migdal-Eder.

Rdz 38,14

zdjęła z siebie szaty wdowie i otuliwszy się szczelnie zasłoną usiadła przy bramie miasta Enaim, które leżało przy drodze do Timny. Wiedziała bowiem, że choć Szela już dorósł, nie ona będzie mu dana za żonę.

Rdz 38,16

Skręciwszy ku niej przy drodze , rzekł: «Pozwól mi zbliżyć się do ciebie» - nie wiedział bowiem, że to jego synowa. A ona zapytała: «Co mi dasz za to, że się zbliżysz do mnie?»

Rdz 38,21

Pytał zatem tamtejszych mieszkańców: «Gdzie w Enaim jest ta nierządnica sakralna, która siedziała przy drodze ?» Odpowiedzieli: «Nie było tu nierządnicy sakralnej».

Rdz 42,25

Potem Józef dał rozkaz, aby napełniono zbożem ich worki i aby do każdego worka włożono dane przez nich pieniądze, ponadto aby im dano żywności na drogę . I tak też im uczyniono.