Rdz 15,2

Abram rzekł: «O Panie , mój Boże, na cóż mi ona, skoro zbliżam się do kresu mego życia, nie mając potomka; przyszłym zaś spadkobiercą mojej majętności jest Damasceńczyk Eliezer».

Rdz 15,8

A na to Abram: «O Panie , mój Boże, jak będę mógł się upewnić, że otrzymam go na własność?»

Rdz 16,4

Abram zbliżył się do Hagar i ta stała się brzemienną. A widząc, że jest brzemienna, zaczęła lekceważyć swą panią .

Rdz 18,3

rzekł: «O Panie , jeśli darzysz mnie życzliwością, racz nie omijać Twego sługi!

Rdz 18,27

Rzekł znowu Abraham: «Pozwól, o Panie , że jeszcze ośmielę się mówić do Ciebie, choć jestem pyłem i prochem.

Rdz 18,31

Rzekł Abraham: «Pozwól, o Panie , że ośmielę się zapytać: gdyby znalazło się tam dwudziestu?» Pan odpowiedział: «Nie zniszczę przez wzgląd na tych dwudziestu».

Rdz 18,32

Na to Abraham: «O, racz się nie gniewać, Panie , jeśli raz jeszcze zapytam: gdyby znalazło się tam dziesięciu?» Odpowiedział Pan: «Nie zniszczę przez wzgląd na tych dziesięciu».

Rdz 19,18

Ale Lot rzekł do nich: «Nie, panie mój!

Rdz 20,4

Abimelek, który jeszcze nie zbliżył się do niej, rzekł: « Panie , czy miałbyś także ukarać śmiercią ludzi niewinnych?*

Rdz 23,6

«Posłuchaj nas, panie ! Uchodzisz wśród nas za człowieka szczególnie zaszczyconego przez Boga; pochowaj więc swą zmarłą w najprzedniejszym z naszych grobów. Nikt z nas nie odmówi ci swego grobu do pochowania twej zmarłej».

Rdz 23,11

«Nie, panie mój, posłuchaj mnie: pole to i pieczarę, która na nim się znajduje, daję ci; w obecności moich współbraci daję ci ją, pochowaj swą zmarłą».

Rdz 23,15

« Panie mój, posłuchaj mnie: ziemia warta czterysta syklów srebra - suma niewielka dla mnie i dla ciebie - pochowaj swoją zmarłą!»

Rdz 24,12

I modlił się: Panie , Boże «Pana mego Abrahama, spraw, abym spotkał ją dzisiaj; bądź łaskaw dla mego pana Abrahama!

Rdz 24,16

Panna to była bardzo piękna, dziewica, która nie obcowała jeszcze z mężem. Ona to zeszła do źródła i napełniwszy swój dzban, wracała.

Rdz 24,18

A ona powiedziała: «Pij, panie mój» - i szybko pochyliła swój dzban, i dała mu pić.

Rdz 24,42

Gdy więc dziś przyszedłem do źródła, modliłem się: Panie , Boże pana mego Abrahama, jeśli taka wola Twoja, spraw, abym dopiął celu podróży, którą odbywam.

Rdz 31,35

rzekła do ojca: «Nie bierz mi tego za złe, panie mój, że nie mogę wstać, gdyż mam kobiecą przypadłość». Mimo więc poszukiwań, Laban nie znalazł posążków.

Rdz 32,6

Nabyłem sobie woły, osły, trzodę, sługi i niewolnice. Pragnę więc przez posłów oznajmić o tym tobie, panie mój, abyś mnie darzył życzliwością».

Rdz 32,10

A potem zaczął się modlić: «Boże Abrahama i Boże ojca mego Izaaka, Panie , który dałeś mi rozkaz: Wróć do twego kraju rodzinnego, gdzie będę ci świadczył dobro,

Rdz 33,8

Ezaw zapytał: «Dla kogo są te wszystkie stada, które spotkałem?» Jakub odpowiedział: «Obyś mnie darzył życzliwością, panie mój!»

Rdz 33,13

Jakub odpowiedział: «Wiesz, panie mój, że mam dzieci wątłe, a owce i krowy karmią młode; jeśli je będę pędził choćby dzień jeden, padnie mi cała trzoda.

Rdz 33,14

Idź więc, panie mój, przed sługą swym, ja zaś będę szedł powoli, tak jak będzie mogła nadążyć moja trzoda, którą pędzę, i jak będą szły dzieci, aż przyjdę do ciebie, panie mój, do Seiru».

Rdz 33,15

Ezaw zapytał: «Może ci zostawić kilku moich ludzi, którzy są ze mną?» A na to Jakub: «Na cóż mi oni, skoro ty, panie mój, darzysz mnie życzliwością».

Rdz 42,10

A oni na to: «Nie, panie ! Słudzy twoi przybyli tylko dla zakupienia żywności.

Rdz 43,20

i rzekli: «Pozwól, panie ! Gdy po raz pierwszy przybyliśmy tu kupić zboża,

Rdz 44,7

rzekli: «Jak możesz, panie mój, mówić takie rzeczy? Dalekie jest od sług twoich takie postępowanie!

Rdz 44,9

U którego z twoich sług znajdzie się [ów puchar], ten niechaj umrze; my zaś, mój panie , staniemy się twoimi niewolnikami!»

Rdz 44,16

Juda odpowiedział: «Cóż mamy rzec tobie, panie mój? Cóż możemy powiedzieć na nasze usprawiedliwienie? Bóg znalazł winę w twoich sługach! Oddajemy się w niewolę tobie, panie mój; zarówno my jak i ten, u którego został znaleziony puchar».

Rdz 44,18

Juda podszedłszy do niego, rzekł: «Pozwól, panie mój, aby twój sługa powiedział słowo wobec ciebie. I nie gniewaj się na twego sługę, wszakżeś ty jak faraon!

Rdz 44,24

Gdy więc przyszliśmy do twego sługi, ojca naszego, powtórzyliśmy mu twe słowa, panie .