Rz 3,9

Cóż więc? Czy mamy przewagę? Żadną miarą! Wykazaliśmy bowiem uprzednio, że tak Żydzi, jak i poganie są pod panowaniem grzechu ,

Rz 3,20

jako że z uczynków Prawa żaden człowiek nie może dostąpić usprawiedliwienia w Jego oczach*. Przez Prawo bowiem jest tylko większa znajomość grzechu *.

Rz 3,25

Jego to ustanowił Bóg narzędziem przebłagania przez wiarę mocą Jego krwi. Chciał przez to okazać, że sprawiedliwość Jego względem grzechów popełnionych dawniej - za dni cierpliwości Bożej - wyrażała się

Rz 4,7

* Błogosławieni ci, których nieprawości zostały odpuszczone i których grzechy zostały zakryte.

Rz 4,8

Błogosławiony mąż, któremu Pan nie poczyta grzechu .

Rz 4,25

On to został wydany za nasze grzechy * i wskrzeszony z martwych dla naszego usprawiedliwienia.

Rz 5,12

Dlatego też jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, i w ten sposób śmierć przeszła na wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy zgrzeszyli...*

Rz 5,13

Bo i przed Prawem grzech był na świecie, grzechu się jednak nie poczytuje, gdy nie ma Prawa.

Rz 5,16

I nie tak samo ma się rzecz z tym darem jak i ze [skutkiem grzechu , spowodowanym przez] jednego grzeszącego. Gdy bowiem jeden tylko grzech przynosi wyrok potępiający, to łaska przynosi usprawiedliwienie ze wszystkich grzechów .

Rz 5,20

Natomiast Prawo weszło, niestety, po to, by przestępstwo jeszcze bardziej się wzmogło. Gdzie jednak wzmógł się grzech , tam jeszcze obficiej rozlała się łaska*,

Rz 5,21

aby jak grzech zaznaczył swoje królowanie śmiercią, tak łaska przejawiła swe królowanie przez sprawiedliwość wiodącą do życia wiecznego przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego.

Rz 6,1

Cóż więc powiemy? Czyż mamy trwać w grzechu , aby łaska bardziej się wzmogła? Żadną miarą!

Rz 6,2

Jeżeli umarliśmy dla grzechu , jakże możemy żyć w nim nadal?

Rz 6,6

To wiedzcie, że dla zniszczenia grzesznego ciała*dawny nasz człowiek został razem z Nim ukrzyżowany po to, byśmy już więcej nie byli w niewoli grzechu .

Rz 6,7

Kto bowiem umarł, stał się wolny od grzechu *.

Rz 6,10

Bo to, że umarł, umarł dla grzechu tylko raz, a że żyje, żyje dla Boga.

Rz 6,11

Tak i wy rozumiejcie, że umarliście dla grzechu , żyjecie zaś dla Boga w Chrystusie Jezusie.

Rz 6,12

Niechże więc grzech nie króluje w waszym śmiertelnym ciele, poddając was swoim pożądliwościom.

Rz 6,13

Nie oddawajcie też członków waszych jako broń nieprawości na służbę grzechowi , ale oddajcie się na służbę Bogu jako ci, którzy ze śmierci przeszli do życia, i członki wasze oddajcie jako broń sprawiedliwości na służbę Bogu.

Rz 6,14

Albowiem grzech nie powinien nad wami panować, skoro nie jesteście poddani Prawu, lecz łasce.

Rz 6,16

Czyż nie wiecie, że jeśli oddajecie samych siebie jako niewolników pod posłuszeństwo, jesteście niewolnikami tego, komu dajecie posłuch: bądź [niewolnikami] grzechu , [co wiedzie] do śmierci, bądź posłuszeństwa, [co wiedzie] do sprawiedliwości?

Rz 6,17

Dzięki jednak niech będą Bogu za to, że gdy byliście niewolnikami grzechu , daliście z serca posłuch nakazom tej nauki, której was oddano

Rz 6,18

a uwolnieni od grzechu oddaliście się w niewolę sprawiedliwości.

Rz 6,20

Kiedy bowiem byliście niewolnikami grzechu , byliście wolni od służby sprawiedliwości.

Rz 6,22

Teraz zaś, po wyzwoleniu z grzechu i oddaniu się na służbę Bogu, jako owoc zbieracie uświęcenie. A końcem tego - życie wieczne.

Rz 6,23

Albowiem zapłatą* za grzech jest śmierć, a łaska przez Boga dana to życie wieczne w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.

Rz 7,7

Cóż więc powiemy? Czy Prawo jest grzechem ? Żadną miarą! Ale jedynie przez Prawo zdobyłem znajomość grzechu . Nie wiedziałbym bowiem, co to jest pożądanie, gdyby Prawo nie mówiło: Nie pożądaj!*

Rz 7,8

Z przykazania tego czerpiąc podnietę, grzech wzbudził we mnie wszelakie pożądanie. Bo gdy nie ma Prawa, grzech jest w stanie śmierci.

Rz 7,9

Kiedyś i ja prowadziłem życie bez Prawa. Gdy jednak zjawiło się przykazanie - grzech ożył,

Rz 7,11

Albowiem grzech , czerpiąc podnietę z przykazania, uwiódł mnie i przez nie zadał mi śmierć.