serce
Wj 4,21
Pan rzekł do Mojżesza: «Gdy będziesz zbliżał się do Egiptu, pamiętaj o władzy czynienia wszelkich cudów, jaką ci dałem do ręki, i okaż ją przed faraonem. Ja zaś uczynię upartym jego serce , że nie zechce zezwolić na wyjście ludu.
Wj 7,3
Ja zaś uczynię nieustępliwym serce faraona i pomnożę moje znaki i moje cuda w kraju egipskim.
Wj 7,13
Mimo to serce faraona pozostało uparte i nie usłuchał ich, jak zapowiedział Pan.
Wj 7,14
Rzekł Pan do Mojżesza: « Serce faraona jest twarde, wzbrania się wypuścić lud.
Wj 7,22
Lecz to samo uczynili czarownicy egipscy dzięki swej wiedzy tajemnej. Pozostało więc uparte serce faraona, i nie usłuchał ich, jak to Pan zapowiedział.
Wj 7,23
Faraon odwrócił się i poszedł do swego domu, nie biorąc sobie tego do serca .
Wj 8,11
Gdy faraon zauważył, że ustąpił ucisk, serce jego stało się twarde: nie usłuchał Mojżesza i Aarona, co też Pan zapowiedział.
Wj 8,15
Wówczas rzekli czarownicy do faraona: «Palec to Boży», ale serce faraona pozostało uparte i nie usłuchał ich, co też Pan zapowiedział.
Wj 8,28
Lecz i tym razem serce faraona pozostało twarde, i nie puścił ludu.
Wj 9,7
Faraon posłał na zwiady, i oto nic nie zginęło z bydła izraelskiego. Jednak serce faraona było uparte, i nie puścił ludu.
Wj 9,12
Ale Pan uczynił upartym serce faraona, tak iż nie usłuchał ich, jak zapowiedział Pan Mojżeszowi.
Wj 9,21
ale kto nie wziął sobie słów Pana do serca , zostawił sługi swoje i bydło na polu.
Wj 9,34
Gdy faraon zobaczył, że ustał deszcz, grad i grzmot, zaczął znowu grzeszyć i stało się twarde jego serce i [ serca ] sług jego.
Wj 9,35
I pozostało tak uparte serce faraona, że nie wypuścił Izraelitów, jak to zapowiedział Pan przez Mojżesza.
Wj 10,1
I rzekł Pan do Mojżesza: «Idź do faraona, ponieważ uczyniłem twardym serce jego i jego sług, abym mógł czynić znaki swoje wśród nich,
Wj 10,20
Ale Pan uczynił upartym serce faraona, i nie wypuścił [on] Izraelitów.
Wj 10,27
Pan uczynił upartym serce faraona i nie chciał ich wypuścić.
Wj 11,10
Mojżesz i Aaron wykonali wszystkie cuda przed faraonem. Lecz Pan uczynił upartym serce faraona, tak iż wzbraniał się wypuścić Izraelitów ze swego kraju.
Wj 14,4
Uczynię upartym serce faraona, i urządzi pościg za wami. Wtedy okażę potęgę moją nad faraonem i nad całym jego wojskiem. Poznają wówczas Egipcjanie, że Ja jestem Pan». I uczynili w ten sposób.
Wj 14,8
Pan uczynił upartym serce faraona, króla egipskiego, który urządził pościg za Izraelitami. Ci jednak wyszli z podniesioną ręką*.
Wj 14,17
Ja natomiast uczynię upartymi serca Egipcjan, że pójdą za nimi. Wtedy okażę moją potęgę wobec faraona, całego wojska jego, rydwanów i wszystkich jego jeźdźców.
Wj 25,2
«Powiedz Izraelitom, aby zebrali dla Mnie daninę. Od każdego człowieka, którego skłoni do tego serce , przyjmijcie dla mnie daninę*.
Wj 28,29
W ten sposób Aaron będzie nosił imiona synów Izraela, wypisane na pektorale dla zasięgania wyroczni, na swym sercu , gdy będzie wchodził do Miejsca Świętego, aby pamiętał przed Panem ustawicznie.
Wj 28,30
Do pektorału dla zasięgania wyroczni włożysz urim i tummim, aby były na sercu Aarona, gdy będzie wchodził przed oblicze Pana. I tak będzie nosił Aaron zawsze na sercu swoim [pektorał] do zasięgania wyroczni dla Izraelitów przed obliczem Pana.
Wj 35,5
"Dajcie z dóbr waszych daninę dla Pana". Każdy więc, którego skłoni do tego serce , winien złożyć jako daninę dla Pana złoto, srebro, brąz,
Wj 35,21
Wnet jednak wszyscy, których skłoniło serce i duch ochoczy, przynieśli daninę dla Pana na budowę Namiotów Spotkania i na wszelką służbę w nim, oraz na święte szaty.
Wj 35,22
Przyszli mężczyźni i kobiety, wszyscy ochoczego serca , przynosząc spinki, kolczyki, pierścienie, naszyjniki i wszelkie przedmioty ze złota; wszyscy złożyli Panu dary ze złota dokonując gestu kołysania*.
Wj 35,26
A wszystkie kobiety, które skłoniło do tego serce , przędły umiejętnie sierść kozią.
Wj 35,29
Wszyscy Izraelici, mężczyźni i kobiety, których skłoniło serce do składania darów niezbędnych do wykonywania tego, co Pan nakazał wykonać przez pośrednictwo Mojżesza, przynieśli to dla Pana dobrowolnie.
Wj 36,2
Następnie wezwał Mojżesz Besaleela, Oholiaba i wszystkich biegłych w rzemiośle, których serce obdarzył Pan mądrością, wszystkich tych, których serce skłaniało, aby pójść do pracy nad wykonaniem dzieła.