Syr 4,21

Jest bowiem wstyd , co grzech sprowadza, i wstyd , który jest chwałą i łaską.

Hi 6,20

Wstyd im, że mieli już pewność, zmieszani, gdy przyszli na miejsce.

Hi 19,3

Dziesiąty raz mnie znieważacie. Nie wstyd wam nade mną się pastwić?

Ps 44,16

Wciąż przede mną jest moja zniewaga i wstyd mi twarz okrywa,

Ps 69,20

Ty znasz moją hańbę, mój wstyd i mą niesławę; wszyscy, co mnie dręczą, są przed Tobą.

Ps 83,18

Niech wstyd i trwoga ogarną ich na zawsze, niech będą pohańbieni i zginą!

Prz 6,33

Chłostę i wstyd on tu znajdzie, a jego hańba się nie zmaże:

Syr 22,3

Hańba dla ojca, jeśli ma syna źle wychowanego, a jeśli córkę, to wstyd mu ona przyniesie.

Syr 22,4

Córka roztropna jest bogactwem dla swego męża, a córka, która wstyd przynosi, zgryzotą dla swego ojca.

Syr 42,14

Lepsza przewrotność mężczyzny niż dobroć kobiety*, a kobieta, która wstyd przynosi - to hańba!

Iz 1,29

Zaiste, wstyd wam będzie z powodu terebintów, któreście umiłowali, zarumienicie się wobec gajów, któreście obrali sobie.

Ez 7,18

Przywdzieją wory, okryje ich strach, na wszystkich twarzach pojawi się wstyd i na wszystkich głowach łysina.

Ef 5,12

O tym bowiem, co u nich się dzieje po kryjomu, wstyd nawet mówić.

Dn 3,33

Teraz zaś nie mamy odwagi otworzyć swych ust. Wstyd i hańba okryła Twoje sługi i tych, co cześć Ci oddają.

Dn 9,8

Panie! Wstyd na twarzach u nas, u naszych królów, u naszych przywódców i u naszych ojców, bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie.

Łk 13,17

Na te słowa wstyd ogarnął wszystkich Jego przeciwników, a lud cały cieszył się ze wszystkich wspaniałych czynów, dokonywanych przez Niego.

Hi 8,22

Wrogowie zapłonią się wstydem , przepadną namioty występnych».

So 2,1

Zbierzcie się! Zgromadźcie się!* - narodzie bez wstydu -

Ps 25,3

Nikt bowiem, kto Tobie ufa, nie doznaje wstydu ; doznają wstydu ci, którzy łamią wiarę dla marności.

Syr 41,16

Dlatego wstydźcie się tego, co powiem, bo nie jest dobrze każdy wstyd zachowywać i nie wszystko przez wszystkich będzie wiernie ocenione.

Iz 30,5

Wszyscy zawiodą się na narodzie, co będzie nieużyteczny dla nich: ani ku pomocy, ani na pożytek, tylko na wstyd , a nawet na hańbę.

Jr 22,22

Wszyscy twoi pasterze* staną się pastwą wiatru, a twoi ulubieńcy pójdą w niewolę. Tak, wtedy cię ogarnie wstyd i hańba z powodu wszystkich twoich nieprawości.

Dn 3,44

Wszyscy ci, co wyrządzają krzywdę Twym sługom, niech doznają hańby! Niech ich wstyd okryje, pozbawi wszelkiej siły i mocy, a potęga ich niech zostanie skruszona!

Ha 2,16

Nasyciłeś się hańbą, nie chwałą, upij się sam i pokaż swe nieobrzezanie; bo ciebie dosięgnie kielich [podany] przez prawicę Pańską, a wstyd pokryje całą twoją sławę.

Ps 119,31

Lgnę do Twoich napomnień, nie daj mi okryć się wstydem !

Ps 132,18

Odzieję wstydem jego nieprzyjaciół, a nad nim zabłyśnie jego korona».

Syr 4,25

Nie sprzeciwiaj się prawdzie, ale wstydź się swej nieumiejętności!

Iz 19,9

Wstydu doznają pracujący koło lnu, gręplarki i tkacze najbielszego płótna.

Iz 65,13

Dlatego tak mówi Pan Bóg: Oto moi słudzy jeść będą, a wy będziecie łaknąć. Oto moi słudzy pić będą, a wy będziecie cierpieć pragnienie. Oto moi słudzy weselić się będą, a wy będziecie wstyd odczuwać.

Jr 3,25

Leżeć musimy w hańbie i wstyd nas okrywa, bo zgrzeszyliśmy wobec Pana, Boga naszego, my i przodkowie nasi, począwszy od młodości aż do dziś; nie słuchaliśmy głosu Pana, Boga naszego"».