Ba 6,65

Nie złorzeczą oni ani nie błogosławią królom.

Dz 23,4

«Arcykapłanowi złorzeczysz ?» - powiedzieli stojący przy nim.

Lb 23,8

Jakże ja mogę przeklinać, kogo Bóg nie przeklina? Jak mogę złorzeczyć , komu nie złorzeczy Pan?

Wj 21,17

Kto by złorzeczył ojcu albo matce, winien być ukarany śmiercią.

Hi 3,8

Niech ją przeklną złorzeczący dniowi, którzy są zdolni obudzić Lewiatana.

Koh 7,22

Bo często przecież, jak sam wiesz, ty także innym złorzeczyłeś .

Rz 12,14

Błogosławcie tych, którzy was prześladują! Błogosławcie, a nie złorzeczcie !

1 P 2,23

On, gdy Mu złorzeczono , nie złorzeczył , gdy cierpiał, nie groził, ale oddawał się Temu, który sądzi sprawiedliwie*.

1 P 3,9

Nie oddawajcie złem za zło ani złorzeczeniem za złorzeczenie ! Przeciwnie zaś, błogosławcie! Do tego bowiem jesteście powołani, abyście odziedziczyli błogosławieństwo.

Rdz 12,3

Będę błogosławił tym, którzy ciebie błogosławić będą, a tym, którzy tobie będą złorzeczyli , i ja będę złorzeczył . Przez ciebie będą otrzymywały błogosławieństwo* ludy całej ziemi».

Wj 22,27

Nie będziesz bluźnił Bogu* i nie będziesz złorzeczył temu, który rządzi twoim ludem.

Kpł 20,9

Ktokolwiek złorzeczy ojcu albo matce, będzie ukarany śmiercią: złorzeczył ojcu lub matce, ściągnął śmierć na siebie*.

Hi 1,11

Wyciągnij, proszę, rękę i dotknij jego majątku! Na pewno Ci w twarz będzie złorzeczył ».

Hi 2,5

Wyciągnij, proszę, rękę i dotknij jego kości i ciała. Na pewno Ci w twarz będzie złorzeczył ».

Ps 31,14

Słyszę bowiem złorzeczenia wielu: «Trwoga dokoła»*, gdy przeciw mnie się zbierają, zamyślają odebrać mi życie.

Ps 109,17

Miłował złorzeczenie : niech się nań obróci; w błogosławieństwie nie miał upodobania: niech od niego odstąpi!

Prz 24,24

Kto mówi przestępcy: «Jesteś niewinny», temu ludy złorzeczą , tego przeklinają narody.

1 Kor 4,12

i utrudzeni pracą rąk własnych*. Błogosławimy, gdy nam złorzeczą , znosimy, gdy nas prześladują;

Kpł 19,14

Nie będziesz złorzeczył głuchemu. Nie będziesz kładł przeszkody przed niewidomym, ale będziesz się bał Boga twego. Ja jestem Pan!

Ps 59,13

Grzech na ich ustach: to słowo ich warg. Niech spęta ich własna pycha, za złorzeczenia i kłamstwa, które rozgłaszają.

Ps 109,28

Niech oni złorzeczą , ale Ty błogosław! Niech się zawstydzą powstający na mnie, Twój sługa zaś niechaj się cieszy!

Dz 23,5

«Nie wiedziałem, bracia - rzekł Paweł - że to arcykapłan. Napisane jest bowiem: Przełożonemu ludu Twego nie będziesz złorzeczył »*.

1 P 4,14

Błogosławieni [jesteście], jeżeli złorzeczą wam z powodu imienia Chrystusa, albowiem Duch chwały, Boży Duch na was spoczywa*.

Joz 24,9

Również powstał Balak, syn Sippora, król Moabu, i walczył z Izraelem. Posłał też i wezwał Balaama, syna Beora, by wam złorzeczył .

Sdz 9,27

Wyszedłszy na pole, zrywali winogrona i tłoczyli je urządzając zabawy. Weszli też do świątyni swoich bogów, gdzie jedli i pili oraz złorzeczyli Abimelekowi.

1 Sm 17,43

I rzekł Filistyn do Dawida: «Czyż jestem psem, że przychodzisz do mnie z kijem?» Złorzeczył Filistyn Dawidowi [przyzywając na pomoc] swoich bogów.

Jr 15,10

Biada mi, matko moja, żeś mnie porodziła*, męża skargi i niezgody dla całego kraju. Nie pożyczam ani nie daję pożyczki, a wszyscy mi złorzeczą .

Jr 49,13

Przysięgam na siebie samego* - wyrocznia Pana - że Bosra stanie się postrachem, pośmiewiskiem, pustkowiem i złorzeczeniem ; wszystkie jej miasta pozostaną rumowiskiem na wieki.

Rdz 8,21

Gdy Pan poczuł miłą woń, rzekł do siebie: «Nie będę już więcej złorzeczył ziemi ze względu na ludzi, bo usposobienie człowieka jest złe już od młodości*. Przeto już nigdy nie zgładzę wszystkiego, co żyje, jak to uczyniłem.

Rdz 27,29

Niechaj ci służą ludy i niech ci pokłon oddają narody. Bądź panem twoich braci i niech ci pokłon oddają synowie twej matki! Każdy, kto będzie ci złorzeczył , niech będzie przeklęty. Każdy, kto będzie cię błogosławił, niech będzie błogosławiony!»