1 J 2,29-3,6
3 1 Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi*: i rzeczywiście nimi jesteśmy. Świat zaś dlatego nas nie zna, że nie poznał Jego. 2 Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest. 3 Każdy zaś, kto pokłada w Nim tę nadzieję, uświęca się podobnie jak On jest święty.
Przypisy
3,1 - Por. J 1,12n; J 11,52; Rz 8,14-17; Ga 3,26; Ef 5,1.3,4 - Chrześcijanie pochodzenia żydowskiego podkreślali wyższość prawa Mojżeszowego nad prawem Jezusa, głosząc, że grzech, który nie przekracza prawa ST, nie jest bezprawiem, lecz zwykłym uchybieniem. Św. Jan uczy, że każdy grzech jest bezprawiem, bo sprzeciwia się wiecznemu prawu - woli Bożej. Inni przez "bezprawie" rozumieją brak wiary.
3,6 - Tzn. posiada możność niegrzeszenia (por. 1 J 1,8).