14 ³⁰ Gdy zaś komuś innemu z siedzących dane będzie objawienie, pierwszy niech zamilknie. ³¹ Możecie bowiem w ten sposób prorokować wszyscy, jeden po drugim, aby wszyscy byli pouczeni i podniesieni na duchu. ³² A dary duchowe proroków niechaj zależą od proroków! ³³ Bóg bowiem nie jest Bogiem zamieszania, lecz pokoju. Tak jak to jest we wszystkich zgromadzeniach świętych, ³⁴ * kobiety mają na tych zgromadzeniach milczeć; nie dozwala się im bowiem mówić, lecz mają być poddane, jak to Prawo* nakazuje. ³⁵ A jeśli pragną się czego nauczyć, niech zapytają w domu swoich mężów! Nie wypada bowiem kobiecie przemawiać na zgromadzeniu. ³⁶ Czyż od was wyszło słowo Boże? Albo czy tylko do was przyszło? ³⁷ Jeżeli komuś wydaje się, że jest prorokiem albo że posiada duchowe dary, niech zrozumie, że to, co wam piszę, jest nakazem Pańskim. ³⁸ A gdyby ktoś tego nie uznał, sam nie będzie uznany*. ³⁹ Tak więc, bracia moi, troszczcie się o łaskę prorokowania i nie przeszkadzajcie w korzystaniu z daru języków! ⁴⁰ Lecz wszystko niech się odbywa godnie i w należytym porządku!