13 1 Gdybym mówił językami ludzi i aniołów*, a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący. [...]
11 20 Tak więc, gdy się zbieracie, nie ma u was spożywania Wieczerzy Pańskiej*. [...]
13 8 Miłość nigdy nie ustaje, [nie jest] jak proroctwa, które się skończą, albo jak dar języków, który zniknie, lub jak wiedza, której zabraknie.