12 ³⁰ Wtedy Jonatan rozpoczął pościg za nimi, ale już ich nie dogonił. Przeszli bowiem na drugą stronę rzeki Eleuteros. ³¹ Wtedy Jonatan zwrócił się przeciwko Arabom, których nazywano Zabadejczykami*, pokonał ich i zabrał łupy na nich zdobyte. ³² Stamtąd wyruszył i udał się do Damaszku, i przeszedł przez cały kraj. ³³ Szymon także wyruszył i udał się do Askalonu i sąsiednich twierdz, a potem zwrócił się w kierunku Jafy i zdobył ją. ³⁴ Dowiedział się bowiem, że swoją twierdzę mają zamiar wydać zwolennikom Demetriusza. Obsadził więc ją załogą, aby jej strzegła. ³⁵ Jonatan po swoim powrocie zwołał starszyznę ludu. Razem z nimi postanowił wybudować w Judei twierdze, ³⁶ podwyższyć mury Jerozolimy i pomiędzy zamkiem a miastem wybudować bardzo wysoki mur, oddzielając go w ten sposób od miasta, tak by on był w zupełnym odosobnieniu, a jego mieszkańcy nie mogli ani kupować, ani sprzedawać. ³⁷ Zabrali się więc do budowania miasta. Wtedy zwaliła się część muru po wschodniej stronie przy potoku*, a Jonatan odbudował tak zwaną Chafenatę. ³⁸ Szymon zaś wybudował Adidę* na obszarze Szefeli i umocnił ją jak twierdzę, i ubezpieczył ją bramami i zasuwami. ³⁹ Tryfon nosił się z myślą, aby zostać królem Azji* i włożyć na głowę diadem, a rękę podnieść na króla Antiocha. ⁴⁰ Obawiał się jednak, że Jonatan może do tego nie dopuścić i że może walczyć przeciwko niemu. Szukał więc sposobu, jak by go pochwycić i zgładzić. Wyruszył więc i przybył do Bet-Szean*.