4 ¹ A na koniec, bracia, prosimy i zaklinamy was w Panu Jezusie: według tego, coście od nas przejęli w sprawie sposobu postępowania i podobania się Bogu - jak już postępujecie - stawajcie się coraz doskonalszymi! ² Wiecie przecież, jakie nakazy daliśmy wam przez Pana Jezusa. ³ Albowiem wolą Bożą jest wasze uświęcenie: powstrzymywanie się od rozpusty, ⁴ aby każdy umiał utrzymywać ciało własne* w świętości i we czci, ⁵ a nie w pożądliwej namiętności, jak to czynią nie znający Boga poganie. ⁶ Niech nikt w tej sprawie nie wykracza i nie oszukuje brata swego*, albowiem jak wam to przedtem powiedzieliśmy, zapewniając uroczyście: Bóg jest mścicielem tego wszystkiego. ⁷ Nie powołał nas Bóg do nieczystości, ale do świętości. ⁸ A więc kto [to] odrzuca, nie człowieka odrzuca, lecz Boga, który przecież daje wam swego Ducha* Świętego. ⁹ Nie jest rzeczą konieczną, abyśmy wam pisali o miłości braterskiej, albowiem Bóg was samych naucza, abyście się wzajemnie miłowali*. ¹⁰ Czynicie to przecież w stosunku do wszystkich braci w całej Macedonii. ¹¹ Zachęcam was jedynie, bracia, abyście coraz bardziej się doskonalili i starali zachować spokój, spełniać własne obowiązki i pracować własnymi rękami, jak to wam nakazaliśmy. ¹² Wobec tych, którzy pozostają na zewnątrz*, zachowujcie się szlachetnie, a nie będzie wam potrzeba nikogo. ¹³ Nie chcemy, bracia, waszego trwania w niewiedzy co do tych, którzy umierają*, abyście się nie smucili jak wszyscy ci, którzy nie mają nadziei.